Menntamál - 01.10.1953, Qupperneq 16

82
MENNTAMÁL
óæfða menn eins og mig, að lesa út úr spjaldskrá, hvert
sé aðaláhuga- eða hugðarefni hlutaðeigandi nemanda. Að
sjálfsögðu geta því leiðbeinendur skólanna þetta miklu
fremur, því þeir hafa oft ekki annað starf en það að
ráða fram úr vandamálum nemenda, finna orsakir þess,
ef nemandi er örðugur í kennslustund eða kemur ókurteis-
lega fram við félaga sína, kennara eða aðra, en þó fyrst
og fremst að hjálpa nemendum að finna þeirra réttu
hillu í lífinu. Var mér tjáð, að yfir 95% af nemendum
sýndu hæfileika, er gerðu þá betur hæfa til einhvers eins
starfa en annarra, og venjulega færi svo, að unglingarnir
væru ánægðastir með að vinna þann starfa, sem þeir væru
hæfastir til. Að sjálfsögðu geta orðið árekstrar við heim-
ilin, ef foreldrana hefur dreymt um, að barn þeirra skuli
ná einhverri ákveðinni stöðu í þjóðfélaginu, sem það hefur
hvorki hæfileika né hug á.
Kennsluaðferðir eru margvíslegar í skólum vestra, en
ein er sú aðferð, sem virðist eiga miklum vinsældum að
fagna. Er hún mikið notuð við kennslu í sögu, landafræði,
þjóðfélagsfræði og ensku í svonefndum progressive schools,
sem ef til vill mætti kalla tilrauna- eða framsóknarskóla,
framsóknar þá í upprunalegri merkingu þess orðs. í stór-
um dráttum er aðferðin sú, að kennari, kennslubók eða
nemendur gefa verkefni eða viðfangsefni. Setjum t. d. að
viðfangsefnið væri fiskveiðar íslendinga. Nemendur skipa
sér þá í flokka, 2—4 í hverjum, sundurliða verkefnið, t.
d. skip, veiðarfæri, tegundir, markaðir o. s. frv. Hver flokk-
ur fær ákveðið viðfangsefni. Kennarinn bendir á rit eða
bækur um efnið (venjulega eru heimildarrit nefnd í
kennslubókinni). Rétt er að taka það fram hér, að hver
einasti skóli, er ég sá, átti allmikið safn bóka og tímarita,
og lestrarsalur er í öllum skólum. Börnin skrifa svo niður
höfuðdrættina í þeim upplýsingum, er þau finna eða það,
sem þeim finnst markverðast.
1 næstu kennslustund gera þau grein fyrir árangrinum