Menntamál - 01.08.1959, Qupperneq 24

118
MENNTAMÁL
Kennslubækur.
Og þá eru það kennsluþækurnar. Um gerð þeirra munu
nokkuð skiptar skoðanir. Sumir vilja hafa þær all-langar
og nokkuð ýtarlegar, þar sem flestu er gerð sem rækileg-
ust skil. Yrðu þá slíkar bækur að sjálfsögðu nokkuð fyrir-
ferðarmiklar og þá frekar á tíma, þegar finna á það, sem
vitneskja þarf að fást um. Og þá er auðvitað hætta á því,
að þolinmæði til slíkrar leitar bresti hjá börnum. Má þá
búast við, að smælkinu verði gert of hátt undir höfði, en
aðalatriðin drukkni í flóðinu, því að óhugsandi er, að
börn geti sett allt á minnið, sem í langri námsbók stend-
ur. Af þessum ástæðum, og fleirum, virðist mér ókostir
langra námsbóka, sem börnum eru ætlaðar, auðsæir. Þess
vegna munu nú fleiri og fleiri hallast að þeirri skoðun,
að bækurnar eigi að vera stuttar og efni þeirra skýrt
markað, framsetning létt og laðandi á nokkrum aðalat-
riðum, sem ekki eru fleiri eða flóknari en svo, að flest
börn geti skilið þau og tileinkað sér þau með aðstoð vinnu-
bókarinnar. En jafnframt þessum stuttu námsbókum séu
svo við höndina allýtarlegar lesbækur, sem segja miklu
meira um námsefnið. Þær eru þá eins konar hold og blóð,
þar sem safnað er saman nokkrum meginatriðum. En
lesbækurnar á svo að nota til samlesturs og umræðu, og
glæða með því skilning á námsefninu og víkka sjónar-
sviðið.
Þetta höfum við oft rætt áður, og munum vera flestir
sammála um meginatriðin. En ég nefni þetta hér vegna
þess að endurbætur á sumum námsbókum barna, sem
skólarnir nota nú, eru nauðsynlegar. Og ég hygg, að á
þessu verði varla mikil bót ráðin, fremur en svo mörgu
öðru í þessum efnum, nema kennararnir taki að sér að
semja þessar bækur, er betur henta þeim kennsluháttum,
sem taka munu þeim eldri fram og flytja okkur nær mark-
inu. Aðrir munu síður geta gert það. Og hitt verður kenn-