Menntamál - 01.08.1960, Blaðsíða 62

156
MENNTAMAL
Starfsþreyta kennara.
eftir CHARLES A. BUCHER
prófessor í uppeldisfræði við New York, University.
Guðmundur Jónasson þýddi og endursagði.
Áhrif þreytu á starfshæfni og orku mannsins eru tví-
þætt. Eðlilegur lúi getur stuðlað að heilbrigðum, nærandi
svefni og verið mælikvarði á það, hvenær líkaminn þarfn-
ast hvíldar. Þreyta getur aftur á móti verið skaðleg, ef
hún nær því stigi að sljóvga næmasta skilning og vinnu-
gleði einstaklingsins. Hún getur breytt eldheitu lífsfjöri
og athafnasemi í leiða á daglegum viðfangsefnum.
Kennsla er mjög þreytandi starf. Einstaka nemendur
þreyta kennarann og sömuleiðis leiðréttingar svo og erfið
viðfangsefni utan verkahrings kennarans, sérstaklega ef
þessi verk eru unnin á þeim tíma, þegar kennarinn ætti
að hvílast, en ekki auka þunga starfs og ábyrgðar.
Starfsþreytu má létta með aðgerðum, sem miða að því að
draga úr áhrifum þeirra þátta, sem henni valda, og réttum
skilningi á því, hvernig slíkar aðgerðir skulu framkvæmd-
ar.
Ytri aðstæður hafa sín áhrif. Séu skólar staðsettir ná-
lægt hávaðasömum vinnustöðvum eða verksmiðjum eða
hafi lélega loftræstingu eða lýsingu, þá gerir það sitt til.
Mikið hefur einnig að segja, hvers konar starf kennarinn
er að leysa af hendi. Einhæft starf veldur auðveldlega
andlegri þreytu, ekki hvað sízt, ef kennaranum finnst hann
ekki ná þeim árangri í starfi sínu, sem hann óskar. Við-
horf kennarans til viðfangsefnisins veldur hér einnig