Bjarmi - 01.12.1929, Qupperneq 20

228
B JARM
'vissu. Sumar aðrar kirkjudeildir
neita því, að sál mannsins geti náð
til hjálpræðis-fullvissu og setja þar
mörg skilyrði, er rugla menn, en
lútherskan styðst eingöngu við fyrir-
heiti Guðs orðs, trúir þeim og öðlast
vissuna.
í þessu tilliti þarf öll kristni jarð-
arinnar að verða lúthersk, eignast
og boða trúarvissuna. — —
Zoellner biskup.
Kirkjanogþjóöfjelagsmeinin.
Viö umræöurnar um það efni á lútherska
alpjóöaþinginu vakti Zoellner biskup, frá
Múnster á Pýskalandi, mikla athygli. Ágrip
af þeirri ræðu hans er hjer þýtt, að mestu
úr »Kristeligt Dagblad«:
Fyrst lýsti biskupinn ýmsu skugga-
legu ástandi hjá Þjóðverjum og ná-
grönnum þeirra og mælti svo meðal
annars:
Þjóðfjeiagsmeinin verða alstaðar
fyrir manni. öll verömæti er verið
að umsteypa, og vestræn menning er
í hættu. í austri er blóðrauð ráð-
stjórnar-stjarna við sjóndeildarhring-
inn. Vonleysi og vandræöi alþjóða er
framtíðarvon þar eystra, því meiri
fátækt og eymd, því hægara að koma
á byltingu og jarða alla vestræna og
kristilega menningu.
Miklar og djúpar eru ytri mein-
semdirnar: atvinnuleysi, híbýlaskort-
ur, fjárskortur, — en dýpri eru innri
meinsemdirnar. Þar er aðalmeinsemd-
in, að mannsandinn ímyndar sjer að
að hann þurfi ekki á lifandi Guði að
halda.
Hinn gamli draumur Grikkja hefir
endurtekist og var orðinn almennur:
Ekkert er æðra en maðurinn og hann
er takmark alls. 1 siðferðilegu tilliti
er hver maður óháður öllu nema
sjálfum sjer, Guðs vilji er honum
óviðkomandi. Og svo kom til við-
bótar í sambandi við rjetta eða rang-
skilda heimspeki Hegels og rangskilda
Darvinskenningu menningar-bjartsýni
eða oftrú á framförunum meiri en
nokkru sinni fyrri. Menn hjeldu að
upp væri runnin sönn gullöld frjálsra
manna.
Þungur dómur Drottins hefir fram
farið yfir því öllu Óltalegur var
hann. En hver tekur eftir honum? —
Enn er verið að benda á gríska
drauminn til fyrirmyndar í uppeldis-
málum.
Dómurinn er þó fram kominn.
Fólkið dreymdi um dýrðlegar afleið-
ingar sjálfræðisins í siðferðislegum
efnum, en mætir í dag siðferðiseyð-
ingu, sem engin mentun nje aðvörun
getur ráðið við. Frá Ameriku berast
tillögur Lindsey dómara (um »bráða-
byrgða-hjónabönd«) út um löndin og
gerspilla heimilunum.
Heimsdrottinn er sá í dag, sem
getur sameinað í sjer óskir múgsins.
Hann er ofurmennið, sem setur
reglurnar fyrir handan gott og ilt. —
En vegur Droltins vors um jörðina,
er blóði drifinn og döggvaður tárum.