Heima er bezt - 01.01.1957, Side 25
unni, og ómalað korn í mylnunni, sem einnig er þar
óhreifð. Allt er þar fremur fábrotið og mundi engum
detta í hug aðsetur þjóðhöfðingja, heldur eins og það
var, stórbændasetur frá 18. öld.
A heimleiðinni var staðnæmst hjá minnismerkjum
forsetanna, Washingtons, Lincolns og Jefferssons. Er
einkum Lincolns minnismerki fagurt að kveldi til, en
þá er ljósi varpað á styttu hans, þar sem hann situr í
einskonar öndvegi. Washingstonsmerkið er turn einn,
°g er þaðan hin bezta útsýn yfir borgina. Stendur
hann mitt a milli Þinghússins og Hvíta hússins, en um-
hverfis minnismerki þessi eru víðir vellir og skrúðgarð-
ar. Fór ég seinna upp í Washingtonsturninn og naut
útsýnis þaðan.
Annan dag var okkur sýnt þinghúsið, Kapitolium,
hæstiréttur og bókasafn ríkisins, Congress Library. Kapi-
tolið er mikil höll og fögur. Upp af miðju þess rís turn
mikill með hvolfþaki, og er toppur hans borinn uppi
af 13 súlum, sem tákna eiga fyrstu ríkin 13, sem stofn-
uðu Bandaríkin. Ekki er þess þostur að lýsa hér öllum
þeim miklu og margbrotnu salakynnum, sem þarna
eru, og prýdd eru málverkum og myndastyttum. Minna
þótti mér þó til sjálfra þingsalanna koma, en margra
annarra. Þótti mér einkennilegt, að ekki hafa þingmenn
fulltrúadeildar borð við sæti sín, en þeirra hlunninda
njota öldungadeildarmenn. En svipur hjá sjón er að
fara þarna um auða sali, hjá því er skörungar þjóðar-
innar sitja þar á ráðstefnu. Báðum megin Kapitóls eru
skrifstofubyggingar þingmanna, sín deildin hvoru meg-
in, eru þær tengdar þinghöllinni með undirgöngum.
Yfir til öldungadeildarhússins liggur sporbraut. Er það
eina nkisrekna járnbrautin í öllum Bandaríkjunum, en
far með henni er ókeypis. Hver senator hefur 3—4 skrif-
stofuherbergi og 6 manna starfslið, en eitthvað minna
hafa fulltrúadeildarmenn umvélis.
Frá Kapitól var haldið til Hæstaréttar, en höll hans
er nýleg að mestu gerð úr ljósum marmara. í megin-
sal hussins eru 36 súlur einsteinungar, og vóg hver þeirra
um 20 smálestir. Er salur sá hinn mikilfenglegasti, stíl-
hreinn og fagur. Dómsstalurinn er ekki ýkjastór, en
vel búinn í hvívetna.
Enn var með okkur farið í Þjóðbókasafnið, Congress
Library, sem talið er eitt hinna mestu bókasafna í heimi.
En litla hugmynd fengum við um það mikla safn. Helzt
var staðnæmt við lestrarsalinn. Vinnuborðum er skipað
þar í hring, en gangar liggja milli þeirra eins og geislar
í allar áttir. í forsölum voru sýningar ýmsar, og bar
þar mest á minjasýningu um Benjamín Franklín í til-
efni 250 ara afmælis hans. Einnig voru þar til sýnis bréf
margra forystumanna Bandaríkjanna fyrr og síðar, og
dvaldist mér lengst við bréf Wilsons forseta, en hann
hefur skrifað mjög fagra og sviphreina hönd. í grennd
við bókasafnið er Shakespeares-safn. Það er ekki ýkja-
stórt, en margt er þar geymt bóka og mynda, og lítið
leikhús er þar einnig, Þegar lokið var þessari umferð,
voru víst flestir þreyttir, enda var hitinn yfir 30° C. og
loftið rakamettað að mestu, en þannig var veðrið lengst-
um, meðan ég dvaldi í Washington.
Mount Vernon, aðalhúsið.
Enn um Washington.
Næsta ferð hófst með að skoða einn af mörgum
skemmtigörðum borgarinnar, Meridan Hill Park. Ligg-
ur hann á hæð einni nálægt miðri borg. Efst í hæðinni
er gosbrunnur, og fellur vatnið frá honum í nokkrum
fossföllum niður í aflanga gervitjörn, rétt við inngang-
inn í garðinn. Mig rak í rogastans, er ég leit yfir tjörn-
ina, sakir þess blómaskrúðs, sem þakti vatnsborðið, en
þar uxu aílavega litar vatnaliljur, sem eru blóma feg-
urstar, en á milli þeirra flutu Viktoriu-blöð, sem svo
eru stór, að þau geta haldið 3—4 ára barni á floti. Var
því líkast sem komið væri þarna í einhvern undraheim,
en ekki í garð í miðri stórborg. En fleira átti ég eftir
að sjá furðulegt í görðum og gróðri, áður en ferð minni
lyki. Þá var skoðað eitt af félagsheimilum borgarinn-
ar. Þangað eru allir íbúar þess borgarhluta, er það
stendur í, velkomnir. Geta menn unað þar við hina
fjölbreyttustu leiki, íþróttir og annað. Þar er úti-
sundlaug mikil, íþróttasvæði fyrir hverskyns útiíþróttir,
leikfimisalir, kvikmyndahús, leikhús fyrir flokka áhuga-
manna, sem æfa vilja sjónleiki, hljóðfærasalir og salir
með hverskonar leikföngum fyrir unga og gamla. Slík
félagsheimili eru í flestum eða öllum borgum, og þykja
gefast mjög vel til dægrastyttingar fólki og menningar-
auka, því að auk skemmtiatriðanna er þar kostur marg-
víslegrar fræðslu og leiðbeininga. Er lagt mikið kapp
á að auka við heimili þessi, svo að þau gefi sem flest
tækifæri. Þá var ekið fram og aftur um borgina, og
sýndi leiðsögumaðurinn gestunum hin misjöfnu hverfi
allt frá sendiherra-hverfinu og auðmannahverfum borg-
arinnar, til fátækrahverfanna og negraborgarhlutans.
En að því er séð varð á ytra borðinu, voru fátækra-
hverfin sýnu betur úr garði gerð með húsakost og
hreinlæti, en títt er í stórborgum Evrópu. Húsin eru
þar víðast fremur lítil, mest tveggja hæða hús, og standa
ekki þétt við götur, en dálitlir garðar fyrir framan
Heima er bezt 23