Heima er bezt - 01.01.1961, Blaðsíða 18

", V f ' '
■ •: ■■■ : ' - ' :: ■

■■■:■ ■

■ ■■■í'ly::;
■:■■ ■:,

Gamla brúin á
Féll niður sumarið 1944
þreytulegum, gömlum manni í kempulegan, fyrirmann-
legan öldung. Mynd hans er mér ógleymanleg, þar sem
hann rétti úr sér út við gluggann, og enn gáfulegri og
göfugmannlegri, en myndir, sem ég hafði áður af hon-
um séð.
Hann rétti mér höndina og tók hlýlega og þétt í
hönd mér. Síðan seildist hann upp á hillu á veggnum,
tók þar fram kvittanahefti, kveikti ekki ljós, en fór út
að glugganum og skrifaði kvittunina, að mig minnir, í
gluggakistunni. Eg fékk honum hinar margnefndu 10
krónur, kvaddi með handabandi og fór mína leið niður
hrörlegan stigann og út á fjölfarnar göturnar. A leið-
inni niður stigann var ég alltaf að tauta: „Og þetta er
Tryggvi Gunnarsson.“ Um hann hafði ég margt heyrt
og lesið. Þetta var þjóðhetjan mikla og afreksmaður-
inn Tryggvi Gunnarsson. Réttu ári síðar var hann lát-
inn. Hetjan, — hinn mikli athafnamaður, var fallinn í
valinn. Hann lézt 21. okt. 1917, áttatíu og tveggja ára.
Þessi kvöldstund, er ég hitti Tryggva Gunnarsson að
máli, hún er mér ógleymanleg. Mynd hans, er hann
reis upp úr legubekknum, er mér ljóslifandi í huga.
Hann bar á sér þreytumörk ellinnar, en yfirbragðið,
svipurinn, minnti á glæsimennið þrekmikla, sem aldrei
lét bugast. í mínum augum var hann íturvaxið hraust-
menni og þjóðhetja, þótt hann væri aldinn að árum.
I þessum stutta þætti vil ég rekja nokkur atriði úr
ævi þessa merka manns, og verður þar stuðzt við End-
urminningar Tryggva Gunnarssonar, ritaðar eftir sjálfs
hans frásögn. Er þetta lítil bók og fátækleg í sniðum,
en á þessum fáu blaðsíðum er mikinn fróðleik að finna
um ævistörf hins mikla athafnamanns.
Tryggvi Gunnarsson er fæddur að Laufási við Eyja-
fjörð hinn 18. október 1835. Faðir hans sr. Gunnar var
merkur prestur og sat að Laufási í Höfðahverfi við
Eyjafjörð. Honum þótti sveinninn Tryggvi giftusam-
legur, er hann komst á þroskaaldur og ásetti sér að
styðja þennan son sinn til frama og menningar, ef hon-
um auðnaðist líf og heilsa.
Tvennt var það, sem prestur lagði mikla áherzlu á
í uppeldi sonar síns, var það vinnan og fræðslan.
Tryggvi fékk því að læra meira og fleira, en jafnaldrar
hans á þeim tímum, en hann átti þó ekki að skila minni
vinnu en aðrir drengir fyrir því.
Um 10 ára aldur var Tryggva sett fvrir að prjóna
hálfsokk á hverjum degi, og auk þess að kemba á
kvöldin fyrir vinnukonu, sem sat við spuna. Alltaf gafst
þó einhver tími til útiveru og leikja, en mest þótti
Tryggva gaman að smíða og teikna. > Eftir ferminguna
fór hann að heiman til smíðanáms og fékk sveinsbréf í
þeirri iðn eftir þrjú og hálft ár.
, Enginn íslendingur mun hafa fengizt við fjölbreytt-
ari störf um sína daga en Tryggvi Gunnarsson. Hann
var trésmiður að iðn, framtakssamur bóndi, forstjóri
fyrir stærsta verzlunarfélagi þeirra tíma, Gránufélag-
inu, alþingismaður, bankastjóri, brúarsmiður, og frum-
herji í jarðrækt, garðrækt og skógrækt. En ef til vill
verður hans lengst minnzt fyrir störf sín í þágu dýra-
14 Heima er bezt