Heima er bezt - 01.02.1979, Blaðsíða 8

voru þeir óviðbúnir. Ég man að það voru sr. Friðrik,
Jóhann Frímann og Gunnlaugur Tryggvi, allt hundvanir
ræðumenn og fóru létt með þetta. En svo segir Steini allt í
einu: Næstur tekur til máls Pétur Jónsson frá Hallgils-
stöðum. Nú voru góð ráð dýr, og ég vissi ekkert hvað ég
átti að segja, var alveg galtómur. En þetta var þegar ég var
á hátindinum sem eftirherma, og nú lék ég djarfan leik. Ég
vissi að sr. Friðrik væri sama, þótt ég hermdi eftir honum,
en hafði einga hugmynd um frúna. En hvað um það, ég
gekk yfir að borðinu til þeirra, mér finnst það skrýtið
núna, stillti mér upp og byrjaði að snúa eitthvað út úr
ræðu Friðriks og herma sem vendilegast eftir honum. Á
eftir var dauðaþögn, allir stóðu á öndinni. En þá bjargaði
frúin öllu saman. Hún stökk upp um hálsinn á mér og
sagði: þú varst alveg eins og hann. Og salurinn ljómaði í
fagnaðarlátum. Þakka þér fyrir Pétur minn, sagði Steini
frá Lóni og greip í bringuna á mér. Þú bjargaðir sam-
kvæminu.
Ég tók oft mikla áhættu í sambandi við eftirhermurnar,
og ég hef haft gaman af þessu fyrr og síðar. Ég gaf mig
reyndar aldrei út sem hermikráku og tók aldrei eyri fyrir,
en ég hafði eldrei frið. Stundum var ég heppinn, næstum
með ólíkindum. Einu sinni vindur Halldór Ásgeirsson sér
að mér á götu og segir að ég eigi að koma eins og skot upp
á skrifstofu Ingimundar Árnasonar í kaupfélaginu. Hann
gat frætt mig á því á leiðinni upp stigann, að Páll ísólfsson
væri nýkominn í bæinn, og þegar Sigurður skólameistari
hefði aðeins verið kominn í kallfæri við hann, hefði hann
hrópað:
Ósköp eru að sjá þig, Páll. Þú gengur eins og ræfill til
fara. En þegar ég kem upp til Ingimundar, hver skyldi þá
sitja þar annar en Páll ísólfsson, og Ingimundur verður
skrýtinn og vandræðalegur, en lætur mig þó skilja að ég
eigi að herma eftir. Ég sný mér rakleitt að Páli — ég var að
koma utan úr sveit, en klukkutími síðan hann kom í bæ-
inn — og segi með rödd Sigurðar skólameistara: Ósköp
eru að sjá þig, Páll. Þú gengur eins og ræfill til fara. Og þar
með var björninn unninn. Ingimundur stökk fagnandi
upp úr stólnum og sagði: Þú mátt fara, en Páll varð að
einu spurningarmerki. Hvernig mátti þetta hafa borist svo
fljótt út, og hver var þessi furðufugl? Æi, þetta er bróðir
hans Unndórs, sagði Ingimundur, og Páll brosti og sagði:
Er það nú fólk.
í revíu inni í Samkomuhúsi hermdi ég eftir Sigurði
skólameistara. Bjarni bólstrari lék Boga Hólm snilldar-
lega, en Bogi býður Sigurði Nútíðina úti á götu. í þetta
sinn fann ég að salurinn var eitthvað öðruvísi en vant var,
og ekki eins mikill hlátur og oftast áður, þegar ég gekk
þegjandi yfir senuna með töktum Sigurðar. Ég skyggndist
yfir salinn, eins og ég var vanur, og hann var sneisafullur,
en viti menn: Þarna er skólameistari sjálfur á næstfremsta
bekk. Nú vissi ég að annaðhvort var að duga eða drepast.
Setti í mig kjark og tók á öllu sem ég átti til. Allt í einu stóð
Sigurður upp og hrópaði: Gefiði hljóð, gefiði hljóð, þetta
er ég, þetta er ég, og þegar allt var afstaðið, glumdu
hlátrasköllin og Sigurður hló hæst af öllum.
— Þjóðsagan segir margt af þér og Bernharði.
— Já, ég þekkti þau Hrefnu vel, og mér gekk vel að
Myndir úr 5. bekkjar ferðum M. A.
1. Lagt af stað, brœðurnir Pétur og Unndór við bílinn.
2. Pétur og ferðabillinn.
i.Hér munaði mjóu, fáir munu eftir /eika.

44 Heima er bezt