Æskan - 01.05.1966, Side 22

ESPERANTO - ESPERANTO - ESPERANTO
1.
Ni deziras al vi gojan someron kaj dankas pro la vintro.
Certe vi satas la printempon, la plej helan sezonon de la
jaro. La migrobirdoj venas unu post la alia de la pli
sudaj kaj varmaj landoj. Ui flugis longan vojon el la foraj
landoj trans la granda Atlantika oceano. Ili venis al Is-
lando por tie fari siajn nestojn, meti siajn ovojn kaj elkovi
ilin. Cu vi konas la sternon, la turdon kaj la numenion?
Ili ciuj estas oftaj en nia lando. La sterno povas nagi,
gi estas nagbirdo, la turdo estas pasero, sed la numenio
havas tre longajn krurojn kaj bekon, gi estas vadbirdo.
Certe vi satas la malgrandajn birdidojn.
Dum la printempo ankaú naskigas la safidoj kaj la
cevalidoj. Ili mangas la verdan herbon kaj trinkas lakton
el la mamoj de siaj patrinoj. Jes, la printempo estas sezono
de la juna vivo.
2.
La birdido vivas. Gi estas vivanta. La knabo legas. Li
estas leganta.vLa knabo legas en la gazeto „Æskan". Li
estas leganto de Æskan. Knabo, kiu lernas, estas lernanto.
Knabino, kiu lernas, estas lernantino. La patro sidas ce
la tablo skribante. La knabino staras ce piano kantante.
La gastoj sidas ce la tablo trinkante kafon kaj parolante
kun la hejmanoj.
fora fjarlgur
oceano úthaf
Atlantika oceano Atlants-
haf
Skýringar
certe áreiðanlega
migrobirdo farfugl
unu post la alia hver
eftir annan
meti ovojn verpa eggjum
elkovi unga út
sterno kría
turdo skógarþröstur
numenio spói
ofta tíður, algengur
nagbirdo sundfugl
pasero spörfugl
vadbirdo vaðfugl
beko nef á fugli
vivanta
leganta
leganto
lernanto
lærir
skribante
kantante
trinkante
parolante
lifandi
lesandi, er að ^
lesandi, sá, sem e
' se111
nemandi, sa,
skrifandi
syngjandi
drekkandi
talandi
Verðlaun fyrir úrlausn verkefnis í síðasta janúar
hlutu:
Gunnar Magnússon, Grettisgötu 17.
Gunnlaugur Á. Júlíusson, Móbergi, Rauðasandi.
blað*
ESPERANTO - ESPERANÍTO - E5PERANT0
0
Ráð sem dugði
á
Drengur nokkur var farinn að venja sig * ^
blóta. Hann lærði það af slæmum drengjuiú)
hann var með, þegar hann kom úr skóla111
Móðir hans reyndi að fá hann til að hætta P
um Ijóta ósið, en þegar orð hennar höfðu
áhrif, tók hún það ráð, að hún þvoði honuu1 ^
munninn með sápuvatni í hvert sinn, er hún ne/ ^
hann blóta. Þetta læknisráð dugði betur en
annað, sem reynt hafði verið.
222