Æskan - 01.05.1969, Blaðsíða 21

jjafið ])jíi heyrt um manninn, sem fékk
slæmt kvef og liita. Hann fór í fiýti
W læknis og hað um góð ráð. Læknirinn
'et honum í té pillur við hitanum og gat
hess, að hann ætti að taka þær i köldu
Vatni. Maöurinn fór heim og gerði eins
°S læknirinn sagði. — Hann fyllti bala með
höldu vatni. steig upp í hann og át sínar
Þillur.
hn staðreyndirnar sýna þaö svart á
" >tu, að kvefpestin er ekki til að gera grín
að. þag er ]ianns);j ckki úr vegi, að við
'tuni sem snöggvast á ýmis atriði Varð-
•lndi þessa plágu allra plágna og athugum
Þftsagnir visindamanna um hana.
1 aiið er að hver meðalmaður fái kvef
Þi'isvar á ári. Verkamaður getur húist við
,Vl að tveir og hálfur vinnudagur (apist
•U'iegíi vegna kvefs.
Uyggjum við upp ónæmi við kvefi? Ef
fil vili. Það virðist svo, að maður, sem
C11gið hefur kvef, verði ónæmur fyrir því
1 tvo til þrjá mánuði á eftir.
tita menn hvað veldur kvefi? Vísindin
a 'ta að um vírus sé að ræða •— ef til vill
ni;u'Ka vírusa.
j homa kvefsóttir á ákveðnum íima árs?
a’ tyrsta kveftímahilið kemur vanalega að
•'Ustinu, annað um miðjan vetur, um
uhrúar, og það þriðja snemma Vors.
Hvenær er kvefsóttin verst? Um miðjan
c’tur. Febrúar er hættulegasti mánuðurinn.
ttvtur kuldi orsakað kvef? Nei, það getur
liann ekki. En kuldi getur valdið þvi, að
mótstöðuafl líkamans minnki og viðhaldi
kvefi, sem fyrir er.
Fá dýr kvef? Aðeins mannaparnir til
dæmis simpansinn og górillan.
Hvað er kvefið búið að herja manninn
lengi? Kvefið er að likindum einn elzti
sjúkdómur manna. Undanfarin tvö þúsund
ár hafa vísindamenn verið að reyna að
grafast fyrir orsakir þess.
Hvernig breiðist kvef út? Með heinni
snertingu manna, kossum og handahandi,
eða þá með vírusum, sem við liöfum hnerr-
að frá okkur og berast með ioftinu.
Hvað veldur kvefnæmi? Um það eru vis-
indin ekki viss. En liklegt er, að bæði nær-
ingar- og þreytuprósenta valdi þar nokkru
um. Þess vegna er það skynsamlegt að
borða hoila fæðu og hafa þá hvild, sem
unnt er á þeim tíma árs, sem hættast er
við kvefi.
Á hvaða árum ævinnar erum við næmust
fyrir kvefi? Milli eins árs og þriggja ára.
Hvenær erum við ónæmust? Á fyrstu
mánuðum ævinnar. Nýfædd börn virðast
allt að þvi algjörlega ónæm fyrir kvefi.
Er nokkur von um, að fundin verði orsök
kvefsins og lækning við því? Það skulum
við sannarlega vona, og að því er unnið
dag og nótt allan ársins hring af mönnum,
sem hafa öll þau tæki i höndunum, sem
nútimatækni ræður yfir.
hað var heldur betur handagangur i
°skjunni, eins og við segjum stundum,
p ®ar frímerkjaklúbburinn hélt fund á
‘íkirkjuvegi 11 þann 2. apríl.
^h'ax í upphafi fundar voru mættir 70
UnBlingar, og áður en yfir lauk liöfðu
h'ætt 98 (jj fvmdar. Flestir voru nú úr
c‘ykjavik, frá Hafnarfirði, úr Kópavogi
at Álftanesi. En það komu lika ungl-
h'gar 0g fullorðnir frá Seifossi og ofan
Akranesi.
. I>a mætti Grímur Engilherts ritstjóri á
hhdinum, Reynir Karlsson, framkvæmda-
ni'ó'' Æskulýðsráðs Reykjavíkur, og
'•"'gir fleiri fullorðnir auk allra ungling-
•'Una.
‘yi'st ávarpaði Siguröur H. Þorsteins-
s°" alla gestina, þá sögðu þeir Grímur
"t> Reynir nokkur orð og siðan var sýnd
" 'kmynd. Þá voru næst sýndar skugga-
mi n<lÍl °g n" "PPhófst spurningakeppiii
ailt mögulegt úr myndunum, sem
"ndar voru. Svo fór að lokum, að allir
miðu fengið bækur, blöð og frímerki til
1 h’ka heim með sér.
nv sem ekki áttuð þess kost að
a fundinum, sendum við svo vitan-
U(^a °kkar beztu kveðjur og huggum ykk-
ykl 1'vi, að verðlaunakeppni fyrir
1 t'Ur kemur i septemberblaðinu, vitan-
fjöl' 111 eka allir taka þátt i henni, og til
n, a Verðlauna verður að vinna. Þá segj-
Vl® lika nánar frá væntanlegu starfi
‘estl1 vetur.
ilii ::
’
í"wncltur írímerkiaklúljlisms
Haukur Sigtryggsson tók myndina, sem
íér fylgir með, en Frimerkjamiðstöðin,
Skólavörðustjg 21a, Frimerkjahúsið, Lækj-
argötu (il) og Sigmundur Ágústsson, Grett-
isgötu 30, gáfu öll verðlaunin til fund-
arins.
257