Æskan

Árgangur

Æskan - 01.05.1969, Blaðsíða 43

Æskan - 01.05.1969, Blaðsíða 43
Iþróttir Sigurður Helgason: Körfu- knattleikur Körfuknaitleikurinn er fundinn upp ár- ið 1891 í Bandarikjunum. Það var maður að nafni James Naismith, sem það gerði. Hann var þá iþróttakennari við skóla þar í landi, og var beðinn um að gera eittlivað fyrir aðgerðalausa nemendur skólans um vetur. Hann settist niður og byrjaði að vinna að málinu, og útkoman varð knattleikur, sem hann í fyrstu vissi ekki hvað kalla skyldi. En það rættist úr þvi þegar liann hengdi körfurnar upp í fyrsta sinn, hann kallaði leikinn bara körfuknattleik, og það nafn hefur haldizt siðan á leiknum. Körfuknattleikurinn náði strax ótrúlegri útbreiðslu. Á aðeins 10 ár- um barst leikurinn til allra heimsálfanna °g með árunum til æ fleiri landa. Til Evrópu barst leikurinn fyrst til Þýzka- lands 1896 og Hollands 1903, en það var ekki fyrr en 1919, sem körfuknattleikur- inn varð viðurkennd íþróttagrein í Evr- ópu. Frá Danmörku og Bandaríkjunum niun leikurinn hafa borizt til ísiands. Fyrst i stað æfðu einstakir skólar leilc- ■nn, en smátt og smátt eru stofnaðar deildir við hin ýmsu íþróttafélög út um land, og að lokum voru hér það mörg fé- lög, að liægt var að efna til móta. Fyrsta íslandsmótið var haldið órið 1952, og sig- urvegari þá varð íþróttafélag Keflavik- Urflugvallar. 1957 var fyrsta Reykjavíkur- mótið lialdið. Körfuknattleikssamhand ís- lands var stofnað 31. janúar 1961, og hef- ur það síðan annazt öll málefni körfu- knattleiksmanna, en þau liöfðu áður ver- ið í höndum ÍSÍ. Fyrsti landsleikur ís- lands i körfuknattleik var liáður í maí- mánuði 1959 við Dani, sem sigruðu 41:38. Síðan liefur landsliðið íslenzka leikið 23 landsleiki, unnið 11, en tapað 12. Einnig hefur unglingalandsliðið leikið 4 lands- leiki og unnið 2. Undirstööuatriði Eins og við allar iþróttir er lielzla und- irstöðuatriði körfuknattleilcs úthaldið. Ef það er ekki fyrir hendi, þá næst enginn árangur. En körfulsnattleikurinn er hrað- ur leikur, sem krefst töluverðrar mýkt- ar, snerpu og fimi. Réttar fótahreyfingar, handleggirnir, og þar á ég sérstaklega við fingurgómana og úlnliðina, skipta meginmáli við framkvæmd knattgjafa, knattreks og skota, eins og fram kemur í köflunum hér á eftir. Rétt framkvæmd og rétt notkun þessara iikamshluta er undirstaða þess, að hægt sé að verða góð- ur körfuknattleiksmaður. Svo er auðvitað, eins og i fleiri liópiþróttum, svo sem t. d. handknattleik og knattspyrnu, eklci að- eins nauðsynlegt að vera góður einstak- Oscar Robertson. lingur, lieldur verður einnig að æfa liðið saman sem eina heild, og takist það vel, þá fyrst er hægt að vera ánægður með árangur alls þess erfiðis, sem á sig liefur verið lagt í sambandi við æfingar körfu- lcnattleiksins. Myndin, sem fylgir þessum þætti, er af einum hezta körfuknattleiksmanni heims- ins í dag, Bandaríkjamanninum Robert- son. Fleiri myndir af honuin munu birt- ast með næsta kennsluþætti, sem verður um körfuskot, knattgjafir og fleira. Gunnar Gunnarsson. Koma seglskipin á ný? I síðasta hefti Sjómannablaðsins Víkings er þeirri spurningu varpað fram, hvort seglskipin komi á ný og verði keppinautar vélknúinna flutn- ingaskipa um heimshöfin. Vindurinn er elzta orkan, sem notuð var til að knýja skip, sem fóru umhverfis hnöttinn með sæ- garpa og landkönnuði. Vindurinn er kenjótt nátt- úrufyrirbæri en orka hans fæst fyrir ekki neitt! Wilhelm Prölss, aldraður verkfræðingur í Ham- borg, hefur um langt skeið glímt við spurningu þá, hvort segiskip geti á ný rutt sér til rúms. Hann telur að svo geti farið og hefur lagt fram hug- myndir sínar og teikningar að seglskipum fram- tíðarinnar. Nú mun skipasmíðastöð ein vera að semja við hann um smíði 1700 tonna seglskips til vöruflutninga og á það að verða sex mastra. Hvert mastur 60 m hátt. I þeim eru geymslur fyrir segl- in. Úr stýrishúsi er hægt að aka seglum eftir vindi með fjarstýringu, svo ekki þarf að klifra í rá eða reiða, eins og á gömlu seglskipunum. Ganghraði á að geta orðið mjög mikill og skipið fer betur í sjó en vélknúnu skipin. En á síðari árum hefur veðurfræði og önnur visindi gert mögu- legt fyrir seglskip að sigla langleiðir f góðum byr, þar sem sérstök veðurbelti eru kunn og veðurspár þýðingarmiklar. 279
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.