Æskan - 01.05.1969, Síða 60

‘Hiaiiaiiiij|'iiiiiiijiiii:i.iiiiaitii:a.ii;iaiiaiiii.iiiiiiiii|iiiiigiii;iiiii.iiii|i|iiiiiiiiiii:iiiiiiiiiiiiiiiai;Bi,iiiiiiiiiaiiaiiiiiji:ai-iiiaiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiBjiiiiaiiaiiaii|ii|: ii>»<.>-.ai.i. i"a>.a:iat'B--B>'ai<Bjir:{|iiiiiBiiaiiiiiiiia' ■
Teikningar: J. R. Nilssen. — Texti: Johannes Farestveit.
1. Þarna sjáið ])iö hvernig bílferð ]>eirra
Bjössa og Þrándar lauk. — Hraðinn
minnkaði dáiítið eftir að þeir komu á
jafnsléttu en ómögulegt var orðið að
stjórna bílgarminum. Að síðustu braut
bíllinn niður trjágerði og endaði svo
með því að aka á stórt og fallegt tré
sem var í garði við hús sýslumannsins.
— 2. Sýslumaður kemur sjálfur út á
tröppurnar við allan þennan hávaða og
er mjög reiður yfir þessari eyðileggingu
sem strákarnir hafa valdið og kallár til
þeirra að gera grein fyrir sér og sinum
athöfnum. Þegar Bjössi og Þrándur sjá
að þetta er sjálfur sýslumaðurinn, fölna
þeir upp, það er að segja Þrándur fölnar,
því aumingja lijössi er svo rauður cftir
málninguna að það eru iieii ósköp að
sjá liann. — 3. ,.Já, það var svei mér
lieþpiiegt að leið ykkar lá um mína
landareign þvi ég þarf sannarlega að
lesa yfir hausamótunum á svona pilt-
um,“ segir sýslumaðurinn og stillir sér
upp fyrir i'raman ])á reiðilegur á svip.
„Já, nú sé ég, að þetta er bílgarmurinn
hans Ola Rehb“ bætir hann við, „hvern-
ig iiafið hið náð í liann?“ — 4. Bjössi fer
nú að stama út úr sér skýringum á þessu
öllu. „Þetta er nú frekar ótrúlcg saga,“
segir sýsiumaður byrstur. „Það er bezt
að þið komið inn á skrifstofu mína, báð-
ir tveir. Það er bezt ég hringi til Óla og
heyri hvort ]>etta er satt. Hvað er þetta
eiginlega, sem þú hefur klínt framan í
þig?“ segir sýslumaður og bendir á
Bjössa. „Þú lítur út eins og villimaður
eða Indíáni." — 5. ]>eir eru nú komnir
inn i skrifstofuna og sýslumaður hringir
til Óla Rebh. — Þegar hann liefur talað
við liann virðist hann ekki eins byrstur
á svipinn er hann snýr sér að þeim fé-
lögum. „Jæja jæja, í raun réttri ætti ég
að setja ykkur i varðhald fyrir öll þessi
læti og óðu ökuferð, en þar sem ég
veit nú að þetta var ekki með vilja gert,
þá sleppið ])iö með hræðsluna i þetta
sinn,“ segir sýslumaður og glottir ekki
óvingjarnlega. •— 6. Stundu seinna rölta
Jieir félagar af stað. Þegar þeir eru að
leggja af stað sjá þeir Jivar vinnumað-
ur sýslumanns er að leggja af stað á
dráttarvél með bílinn i eftirdragi. „Já,
þá er þessi ökuferð á enda og nú er hezt
að koma sér lieim og reyna að hreinsa
af sér málninguna en það verður nú
vist ekki létt vcrk, nema ég finni ein-
hvers staðar dáiítið at' terpentinu.