Æskan

Árgangur

Æskan - 01.10.1973, Blaðsíða 16

Æskan - 01.10.1973, Blaðsíða 16
En hann snerti heldur aldrei framar hænsnin. Að vísu stökk hann stundum úr fylgsni sínu í runnunum inn í hænsnahópinn, en það var bara leikur. Hænsnin þutu gaggandi í allar áttir og venjulega varð Vaskur sjálfur hræddur líka og lagði á flótta. Við systurnar vorum svo óheppnar, að afmælin okkar voru með stuttu millibili. Allir búast við afmælistertu, afmælisgjöf, gestum og látum, og enginn segir neitt við því, ef nógu langt líður á milli. En þegar mamma var búin að baka fjórar tertur hverja á eftir annarri og þola hávaðann af fjórum afmælisboðum í röð, þá var hún orðin svo þreytt og gröm, að hún ákvað að slá öllum af- mælisveizlunum saman í eina og láta það þá vera veizlu, sem um munaði. Við reyndum allar að lijálpa henni að undirbúa veizl- una. Við sópuðum hlaðið og stígana í garðinum og buð- umst jafnvel til að baka sjálfar afmælistertuna. En þá þurftum við svo oft að smakka á kreminu, sem átti a ^ fara á milli laganna, að það var að liálfu gengi® þurrðar, þegar átti að nota það. Loksins sagði nianlUl‘ „Svona, nú er nóg komið. Ætli ég bjargist ekki t með það sem eftir er.“ Þegar við vorum sofnaðar um kvöldið, læddist hun ^ til okkar og laumaði gjöf undir koddann hjá hverrt ar, áður en hún háttaði sjálf. J á una*r okkui' bók Næsta morgun var það okkar fyrsta verk að g: koddann. Þar fundum við allar þá gjöfina, sem hafði langað allra mest til að fá. Sonya fékk stóra um dýr, ég fékk brúðuleikhús, Yulia stóran kassa 111 litum og Natasha fékk myndaspil með dýrum. Við breiddum úr gjöfunum og dáðumst að l)Cl1^ Mamma var alveg eins glöð og við sjálfar. Hún k°m ^ að kalla á okkur í morgunverð, en það gekk svo mm því fyrir okkur, að við gleymdum okkur alveg. Á meðan kom gestur. Enginn heyrði til hans, dyrnar stóðu opnar út á svalir. Það var einn af skrift**11^ um hans pabba. Hann gekk að borðinu og dáðist að 3 mælistertunni okkar, en á henni stóð: „Til hami**ð með afmælið, elskurnar mínar.“ „Jæja, svo J)að á að vera veizla,“ sagði hann við sja sig og gekk raulandi um gólf. Þessi skrifari var lítill maður vexti, en bar stg all' Takið blýant og drag'3 línu frá 1—2—3 o. s. Þá kemur dýrið Hvaða dýr sjá börnin? <%■ ♦» '"‘•/k.iZ* 14
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.