Æskan - 01.10.1973, Blaðsíða 23

staklega var þar áberandi hvítfugl, svo sem mávur og
nta, auk þess voru þar í fjöru faríuglar.
Við stoppuðum góða stund í Sandgerði og skoðuðum
staðinn. Það var aðallega höfnin, sem ég skoðaði, og báír
amir, sem voru í höfn að lokinni vertíð.
Því næst var ekið til Hafna. Vorum við fljót þangað, þvf
að vegur var góður og greitt ekið. í Höfnum var ekki
niikið um að vera, allir bátar á sjó. Við skoðuðum höfnina
óg skyggndumst eftir fuglum, sem nóg var af, fjöldi teg-
unda. Síðan var ekið suður eftir, og þá er komið var á
nióts við Hafnaberg, var biíreiðin stöðvuð, og var nú hafin
9anga fram á bergið, var það um tuttugu mínútna gangur.
Hafnaberg er ekki hátt, nálægt 30 metrum. Þar var
Urmull af bjargfugli og sungið og kveðið, svo að vart
heyrðist mannsins mál.
Þarna I berginu sá ég fýl, lunda, stuttnefju og ritu, og
áti á sjónum voru flekkir af fugli. Var sjórinn sléttur í góð-
viðrinu og ekkert brim, örlaði varla við flúð. Þegar við
v°rum búin að skoða.okkur um að vild, var gengið til baka
bifreiðarinnar, og er við komum þangað, var klukkan
hálf fimm. Nú var ætlunin að halda til Reykjanesvita, sem
°g varð. Var ekið þangað, og tók það stutta stund.
Við stöðvuðum við Valahnjúk og gengum á hann. Þaðan
var útsýni gott til allra átta, og í suðri reis Eldey upp úr
hafinu með sinni miklu súlubyggð. Þarna á Reykjanestánni
sáum við silfurmáv á hreiðrum. Tjáði leiðsögumaðurinn
okkur, að hann verpti óvíða hér við land.
Þá er við höfðum litazt vel um, var lagt af stað og ekið
'il Grindavíkur. Fuglaskoðuninni var nú lokið, en eina ver-
stöð fengum við að sjá, hina svipmiklu og sérstæðu
Grindavík.
Hafnaberg.
Á leiðinni þangað komum við á hverasvæðið á Reykja-
nesi og skoðuðum það. Stöðugur og sterkur gufuhvinur
var úr borholunum, sem bíða með orku sína og varma
eftir þvi að verða nytjaðar á einhvern hátt.
í Grindavík stóðum við við góða stund, þar var margt
að sjá, sem benti til stórhugar og dugnaðar íbúanna.
Þar niður við höfnina tók leiðsögumaður mynd af hópn-
um, og var nú ekki annað eftir en að aka heimleiðis.
Gekk sú ferð greitt, því vegur var góður, og um klukkan
sjö komum við aftur til Umferðarmiðstöðvarinnar. Þaðan
hélt hver til sins heima eftir ánægjulega og velheppnaða
ferð.
Mynd 1 sýnir pappírsræmu, sem
9jarnan má vera eins löng og hægt er,
°9 er hún lögð nokkrum sinnum saman
i annan endann, en afganginum af ræm-
unni er vafið upp á blýant. Mynd 2
sínir ræmuna eftir að hún hefur verið
vafin upp — punktalínurnar sýna papp-
ítsleggið innan i vafningnum. Skerið
svo tvo skurði [ rúlluna og klemmlð
^ana flata (mynd 3) og skerið falsið á
hJllunni með beittum hnif (mynd 4).
Beygið svo endana á rúllunni saman og
beygið falsoddana út til hliðanna (mynd
5). „Hankinn" í miðjunni er brotin, sem
gerð voru á enda pappírsræmunnar áð-
ur en hún var undin upp á blýantinn.
Stingið svo hnífsoddinum undlr „hank-
ann“ og togið vindingana varlega út úr
rúllunni, alveg eins og þið væruð að
draga út kíki. Á þennan hátt kemurfram
kínverskl pappírsturninn, sem þlð sjáið
á mynd 6 — hann er fallegur, finnst
ykkur ekki?' Með dálitilli æfingu getið
þið búið til miklu stærrl turn úr stifari
pappir, og hann verður auðvitað enn til-
komumeirl.
Kínverska musterið