Æskan - 01.01.1980, Qupperneq 13

boðsstöðinni, var einnig skírður
nokkrum mánuðum seinna.
Rétt eftir skírn okkar sagði Faðir
aðra vitleysu. í það sinn varð ég reið-
ur. Hann kallaði mig Danpha. Ég sneri
mér að honum og sagði: Danpha er
búinn að vera, Marteinn er á lífi. Eða
viltu ekki hafa mig í söfnuðinum?
Hann hló og sagði að ég hefði kennt
sér dálítið markvert varðandi spurn-
ingakverið. Hann sagði einnig, að ég
fengi að vita allt um það þegar ég yrði
fermdur. Ég er strax farinn að hlakka
til. Þegar biskupinn var staddur hér
fermdi hann þrjá stóra drengi. Einn
þeirra, sem er úr mínu þorpi, sagði
mér allt um ferminguna, og hann var
svo hreykinn að ég varð hreykinn af
honum. Ég vona að ég geti unnið heit
mín jafn öruggur og hann gerði.
Við förum til kirkju á hverjum
morgni kl. 7. Faðir segir, að þú munir
fara að skjálfa er ég segi þér að fyrir
þann tíma erum við búnir að fara í kalt
bað, en okkur þykir mjög þægilegt að
fara í það eftir hita og svita næturinn-
ar. Þegar við komum heim frá kirkj-
unni, hefur hver sitt verk að vinna.
Stundum sópa ég kennslustofurnar
og svefnherbergin, éða ég geng um
úti og lít eftir að rusl safnist ekki
kringum húsið. Það er sérstaklega
áríðandi að tæma dósir og aðra hluti,
sem regnvatn safnast í og moskító-
flugan, sem ber malaríu, getur tímg-
ast í. En það sem mér þykir mest
gaman að gera á morgnana er að fara
með tveimur stórum drengjum og
sækja mat til dagsins. Hver drengur
faer tvær dósir fullar af hrísgrjónum,
eina dós af tómatsósu, dálítinn lauk
og stóran bolla af rauðum pipar.
Grauturinn sem við borðum á
morgnana er líkur hafragraut. Við lát-
um fullan bolla af sykri út á hann.
Kjötiö sækjum við í frystihúsið. Við
borðum oftast nautakjöt, stundum
hænsnakjöt eða geitakjöt og stöku
sinnum fisk.
Skólatíminn hefst klukkan níu. Að
loknu nafnakalli er kristinfræði. Þar á
eftir vinnum við tvo klukkutíma á bú-
garðinum við garðrækt eða annað.
Kennarinn segir, að við verðum að
hungursneyð. Eftir nokkurt hlé förum komum úr baðinu syngjum við kvöld-
við inn í kennslustofuna. ( skólanum sönginn og síðan boröum við. Ég fer
okkar eru sjö bekkir en aðeins þrjár ennþá í rúmið með litlu drengjunum,
kennslustofur, tveir kennarar og einn en vona að ég fái þráólega að vaka á
ungur maður, sem er að læra að kvöldin og læra eða vinna heima-
verða kennari. Ég er ekki í lægsta vinnu, eins og stóru drengirnir.
bekk núna. Við lærum það sama í Litlu drengirnir fá aðeins að vaka á
skólanum og þið og ef til vill eitt fag að laugardagskvöldum, þá dönsum við
auki, sem er kallað heilsufræði. Það og berjum bumbur eða glímum.
er skrítin lexía um það, hvernig maður Stundum eru kappræður eða hlustað
á ekki að verða veikur. Það má ekki á sögur. Fyrir jólin æfðum við leikrit
baða sig í stöðnu vatni. Ef það er gert um Jesús sem fjárhirði. Það var ekki
getum við fengið hættulega veiki sem erfitt fyrir mig. Ég þurfti eiginlega
heitir á okkar máli ,,bilharzia. Við eig- ekkert að leika. Ég var sjálfur fjár-
um að þvo hendurnar á undan mál- hirðir. Það er aðalverk mitt heima að
tíðum til að forðast magaveiki. Einnig gæta kúnna.
er okkur sagt að þvo meiðsli, svo ekki Guðrún Guðjónsdóttir þýddi.
komi í þau ígerð. Okkur er kennt að
forðast malaríu og við erum minntir á
að fara í lyfjabúðina og fá rétt meðul
strax og við verðum veikir. Það er
lyfjabúð í skólanum okkar. Hvíti lyfja-
fræðingurinn segir að það hefði verið
hægt að lækna fjölda blökkumanna ef
þeir hefðu komið til hans nógu
snemma. En margir koma of seint og
þá geta jafnvel ekki meðulin hans
læknað þá. Hann stakk einu sinni nál í
mig og sagði að það væri meðal. Það
þótti mér hálfvont. Eftir morgunverð
sofum við, allir sofa, líka aparnir, sem
þvaðra allan daginn þegar heitt er í
veðri. Er við vöknum aftur förum vió í
knattspyrnu eða krikket. Það þykir
okkur mjög gaman. Stundum er
dansæfing. Þegar bjallan hringir, er-
um við reknir inn í baðherbergið og
einhver kallar: Þvoið nú ykkur vel um
hálsinn, hann er bókstaflega hvítur,
eða: Gleymið ekki hnjánum, þau eru
11