Æskan - 01.01.1980, Blaðsíða 40

Þannig á að stíga á bak.
hefur bíllinn nú tekið við flutning-
um á fólki og farangri ásamt
flutningi á allri mögulegri þunga-
vöru. Allir þessir flutningar voru
áður fyrr framkvæmdir með hest-
um.
Hesturinn á að baki langa þró-
unarsögu eins og maðurinn. Elsti
forfaðir hestsins, sem þekktur er,
er dýr eitt er nefnt er Orohippus.
Þetta var dýr á stærð við ref og
lifði í Vesturálfu heims á tímabili,
sem nefnt er Tertiertímabil í jarð-
sögunni.
Á næsta þroskastigi hestsins
er forfaðir hans nefndur Anchi-
terium. Ekki var hann fallegur eða
mikið líkur okkar hesti. Á þriðja
stiginu var forfaðir hestsins
nefndur Hipparion. Hann var á
stærð við asna. Loks kemur röðin
að Equus, sem er mjög líkur okk-
ar hesti.
Fyrir langa löngu var jöröin alveg
sem paradís, því þá voru hættur,
veikindi og ótti ekki til. Alls staðar
undir bláum himni var jörðin sem einn
aldingarður. Mitt í þessum allsnægt-
um var Epimetus einn og yfirgefinn
eftir að hann missti Promiþeus bróður
sinn. Guðirnir sendu honum því hina
glaðlyndu Pandóru til samfélags og
skemmtunar.
Þegar hún kom í hellinn til hans
hróþaði hún upp: ,,En hvað þetta eru
fallegar öskjur."
,,Það kom til mín gestur og hann
skildi þær eftir. Hann gekk við tvö-
faldan höggormsstaf."
,,Það hefurverið Merkúr, sendiboði
guðanna,“ sagði Pandóra.
„Hann er hrekkjóttur, en hann
bannaði að opna öskjurnar," sagði
Epimetus íbygginn.
,,Og ég sem er svo forvitin," sagði
Pandóra.
[ hvert sinn er henni varð litið á
öskjurnar óx forvitni hennar og að
síðustu gat hún ekki neitað sér um að
líta í þær. En í sama mund flugu
margir andar upp úr öskjunum með
illu hljóði. Þetta voru andar hræðslu,
veikinda og óánægju. Pandóra missti
niður öskjulokið af hræðslu.
„Láttu mig fara líka," var sagt lágri
röddu niðri í öskjunum, „ég er vonin."
Hesturinn á nokkra frændur í
dýraríkinu, svo sem tapírinn,
asnann og zebradýrið. Hestaleif-
ar, sem fundist hafa í jarðlögum
sýna, að hestakyn hafa verið
mörg og mjög misjafnlega stór-
vaxin. Allar þessar breytingar á
stærð og vaxtarlagi hestsins sýna
að hesturinn hefur orðið að iaga
sig eftir lífsskilyrðum þeim er
landið gaf honum á hverju tíma-
bili.
íslenski hesturinn er talinn
ættaður austan úr Asíu, afkom-
andi Mongólahestsins. Austur í
Mongólíu og Kína má sjá hesta
svipaða íslenska hestinum að
stærð og vaxtariagi.
„Nei, nei," sagði Pandóra. „Ég vil
alltaf hafa þig hjá mér." Og hún tók
gullþráð og batt vonina við sig með
sterkum hnútum.
Grísk-rómversk sögn.
Þýðing Þ. M.
Þannig á að sitja á hesti.
Hér á eftir fylgja nokkrar myndir
af hestum og það er hugmyndin
að birta nokkrar svipaðar myndir í
næstu blöðum Æskunnar.
Þ. M.
34