Æskan - 01.11.1980, Síða 10

Nightingale þurfti ekki að hugsa sig um tvisvar, áður en
hún varð við þessari beiðni.
Kapphlaupið við dauðann
Þann 21. okt. 1854 hélt Florence Nightingale með 38
fyrstu hjúkrunarkonurnar — Næturgalana, eins og fólk
var þegar farið að kalla þær, frá London yfir til Marseille
og síðan til Skutari í Tyrklandi, þar sem flest sjúkra-
skýlin voru. Þangað náðu þær sama dag og hinir blóð-
ugu bardagar við Inkerman áttu sér stað. Þarna beið
þeirra óskaplegt verkefni, verkefni sem mannlegur
máttur gat vart ráðið við. Særðu hermennirnir lágu hér
og þar um hina löngu ganga sjúkraskýlanna, sem endur
fyrir löngu höfðu verið herbúðir Tyrkja, — í einkennis-
búningum, sem ataðir voru aur og blóði. Þarna höfðu
þeir verið dregnir inn beint frá vígstöðvunum, þar sem
rotturnar hlupu alls staðar um óhindraðar, og megnan
óþef lagði frá skítugum rúmunum. Það gátu liðið margir
dagar áður en þessir menn fengu einhverja læknishjálp
og oft var það svo, að dauðinn hafði orðið læknunum
fljótari. Þess vegna má segja, að flestir hermannanna
sem lagðir voru þarna inn voru dauðadæmdir. Þarna
fannst hvergi vaskaföt, fötur, sápur, handklæði, rúmföt
eða annar sjúkrahúsfatnaður. Það er því auðvelt að
skilja, þegar þessar kringumstæður eru teknar til
greina, að koma hjúkrunarkvennanna undir forystu
Florence Nightingale, var eins og opinberun frá himni.
10.000 skyrtur koma frá Englandi
Florence Nightingale þurfti á öllum sínum hæfileikum
og starfskröftum að halda til þess að geta unnið við þær
óhugnanlegu aðstæður, sem hún mætti í sjúkraskýlinu í
Skutari. En ákveðnar fyrirskipanir hennar kæfðu alla
mótstöðu. Þegar það kom fyrir einn daginn að fjöldi
sjúkiinga varð hungurmorða meðan miklar matvæla-
sendingar stóðu fyrir utan sjúkraskýlið óopnaðar,
vegna þess að það var ekki til vinnuafl til þess að opna
kassana, fékk Nightingale nokkra sjúklinga, sem voru
ekki mjög illa haldnir til þess að framkvæma það verk.
Þótt hún væri fremur lítið fyrir bréfaskriftir, var það samt
hinum ákveðnu bréfum hennartil hermálaráðherrans að
þakka að það tókst að útvega 10.000 nýjar skyrtur fyrir
sjúklingana að heiman. Sjúkraskýlin voru geysilega
umsetin og dagleg tala sjúklinga þar var 2400, enda þótt
dauðsföllin væru milli 40 og 50%. Þessvegna mátti
daglega sjá hóp burðarmanna bera inn særða hermenn
og annan hóp sem bar út hina látnu. Vinnutími Night-
ingale á þessum tímum var vægast sagt mjög strangur,
hún vann að jafnaði 20 tíma sólarhringsins.
„Konan með lampann“
Þegar dagurinn var liðinn og allir voru gengnir til
náða, var dagsverki Florence Nightingale ekki lokið
ennþá. Hún hafði kannski legið á hnjánum allan daginn
við það að binda um sár eða við að gefa deyfandi lyf, en
8