Æskan - 01.11.1980, Side 46

n moci nni l h ^ HAPPDRÆTTIS —
HjBJOSSI BOLLA vinningurinn

33. Þeir reru knálega upp eftir ánni. Allt gekk
vel og veörið var ágætt. Nú datt Bjössa nokkuð
í hug: ,,Við rennum út færi af silungastönginni
okkar og festum hana í skutnum. Ef til vill bítur
áhjáokkur.“
35. Nokkru seinna fengu þeir meiri mótvind og
í sama bili sáu þeir að það stríkkaði á færinu í
skutnum. ,,A-ha, nú hlýtur stór fiskur að hafa
bitið á,“ sagði Bjössi. Þeir félagar hægðu á sér
við róðurinn og Bjössi tók stöngina föstum
tökum.
34. Meðan Þrándur andæfir, setur Bjössi
stöngina fasta. ,,Ég hef heyrt að hér í ánni séu
til stórir urriðar og feitar bleikjur," sagðf hann.
,,Það væri nú bærilegt að fá einn tíu þunda til
að steikja í kvöld — ég fæ bara vatn í munninn,
ha, ha.“
36. Bjössi reyndi að draga inn færið, en
stöngin kengbognaði vió átökin. ,,Ég held að
þú hafir fest í botni," sagöi Þrándur. Þeir létu
bátinn reka lítið eitt og þá slaknaði heldur á.
,,Hvað getur þetta verið?“ tautaði Bjössi.
Texti: Johannes Farestveit. — Teikn.: Solveig M. Sanden.