Æskan - 01.11.1980, Blaðsíða 45

29. „Þetta hef ég aldrei heyrt neitt um," sagöi
Þrándur og hló. Þeir skriðu nú báðir í rúmið og
reyndu aö sofna. — Eftir litla stund fara að
heyrast skruðningar utan viö gluggann. ,,Hvað
er þetta?" umlar Þrándur skelkaöur.
30. Bjössi kippir fastar í bandiö. Þá losnar
hreindýrshornió og dettur með skrölti niður
kofavegginn. ,,Ég sá hann!" hrópaói Þrándur.
,,Hvern?“ spurði Bjössi sallarólegur. ,,Draug-
inn eða er það kannski ræningi?" spurói
Þrándur og var nú orðinn meira en lítið skelk-
31. Bjössi fór framúr rúminu, setti á sig skó og
sagði: ,,Nú skal ég komast aö því hvað hér er á
seyði," og að svo mæltu snarast hann út úr
selkofanum. Hann kom fljótt inn aftur. ,,Þetta
var bara gamla hreindýrshornið, sem hefur
dottið niður af veggnum". ,,Þú ert nú dálítið
myrkfælinn, Þrándur minn!"
32. Drengirnir fengu nú að sofa í næði það
sem eftir lifói nætur. Um sólarupprás settu þeir
eintrjáninginn á flot. ,,Nú skal hinn mikli leið-
angurtil óþekktra landssvæða hefjast," sögðu
þeirfélagar.
ER KOMINN AFTUR
BM