Æskan - 01.11.1980, Síða 65

Á jóladaginn fer Bjössi bolla í kirkju. Hann „Tekur þú ekki ofan þegar þú heilsar?" — Úff! Bara að það væri ekki svona kveljandi
dró húfuna niður fyrir eyru, svo engin'n sjái „Nei, hann vill ekki láta sjást, að hann er heitt með svona þykka húfu.
á honum sviðinn kollinn. sköllóttur," svarar Björg.
„Þú átt að taka ofan húfuna, þegar þú ert í Pabbi finnur ekki gleraugun sín. Hann Þá heyrði hann óskaplegan söng, og sá
kirkju," segir pabbi. hafði þau þó með sér. um leið hvar gleraugun voru geymd.
Nanabújú var þjónn Gík Manitú, sem var einn af æðstu
guðum indíánaþjóðflokks er bjó í Ameríku. Hann var
dóttursonur Nakomí, sem er sjálf fósturjörðin.
Tvíburabróðir Nanabújú dó strax eftir fæðingu, en
Nanabújú var hraustur. Hann var settur í fallega tréskál
og ilmandi gras var breitt undir hann.
Þarna í skálinni breyttist hann á undarlegan hátt í hvíta
kanínu. Þegar hann stækkaði gekk hann stundum um í
mannslíki eða í líki einhvers dýrs er hann vildi svo við
hafa.
Nanabújú gerðist máttugur og drýgði margar dáðir.
Hann sigraði guð tinnusteinsins og hjó hann ítvennt með
hreindýrshorni. Og þegar hann hafði náð valdi yfir
tinnusteinunum kenndi hann indíánunum að smíða
örvarodda og spjótsodda úr tinnu. Síðan stal hann
eldinum frá gamla manninum, sem gætti eldsins á lítilli
eyju langt úti í hinu stóra hafi.
Svo fór hann í stríð við stórfiskinn, sem var voða
grimmur og át bæði menn og skepnur sem hann náði.
Nanabújú bjó til töfralyf og hellti í sjóinn svo hann
þornaði, en stórfiskurinn bjó til enn sterkara lyf og hellti í
sjóinn svo sjórinn kom aftur. Nanabújú bjó þá til barkar-
bát og fór að berjast við fiskinn. Illfiskurinn braut bátinn
og gleypti Nanabújú.
Þegar Nanabújú kom niður í maga stórfisksins voru
þar fyrir margir birnir, hreindýr, íkornar, hrafnar og fjöldi
indíána. Nanabújú byrjaði strax að dansa stríðsdans og
það gerðu öll dýrin og allir indíánarnir. Af þessu varð
stórfiskurinn svo ruglaður að þeir gátu auðveldlega
unnið á honum. Þegar þeir höfðu drepið stórfiskinn skar
Nanabújú gat á síðu hans og allir indíánarnir og öll dýrin
gengu út og fögnuðu frelsi sínu.
Amerísk þjóðsaga frá indíánum.
Þýðing Þ. M.
ÆSKAN
„Jólahátíð gefi Guð gleði og frið á jörð“
51