Æskan - 01.11.1981, Blaðsíða 17

Hótel Esja.
Barnahornið.
BARNAHORN Á HÓTELESJU
Vetrarstarf Hótel Esju hófst 1.
október sl. Á þessum vetri býður
Hótel Esja upp á ýmsar nýjungar í
starfseminni, og má þar nefna meðal
annars svokallaða þjóðardaga, og
uppsetningu á myndbandi í hótelinu
sem býður upp á ýmsa möguleika,
bæði fyrir börn og aðra gesti hótels-
ins. Lítið leiksvæði, svokallað barna-
horn, hefur verið starfrækt um skeið í
einu horni Esjubergs og hefur notið
mikilla vinsælda foreldra og barna.
Fyrirhugað er að halda sérstakar
barnadagskrár um helgar.
Miklar breytingar eru fyrirhugaðar
á hótelinu, og er ætlunin að byggja
yfir austurhluta þess, þannig að fjöldi
herbergja aukist úr 134 í 328. Hótelið
er enn sem áður vinsæll gististaður
innlendra sem erlendra ferðamanna,
og hefur hlutfall erlendra ferða-
manna farið vaxandi á síðustu árum.
Hótelstjóri Hótel Esju er nú Einar
Olgeirsson, en hann er margreyndur
veitingamaður og hótelmaður, var um
árabil aðstoðarhótelstjóri á Hótel
Sögu og síðustu fimm ár var hann
hótelstjóri á hinu glæsilega Hótel
Húsavík. Fastir starfsmenn hótelsins
eru um 60.
ekki, hvort ég þori nokkurn tíma að
koma inn aftur. Það er líka svo kalt,
að ég er orðinn gegnfrosinn."
,,Þú getur verið hjá mér þangað til
hún kemur og spyr eftir þér,"
sagði Stóri Pétur. „Kærðu þig
ekkert um kerlinguna, . . .!“
Svo var það einhverju sinni, að þau
Pétur og Súsanna höfðu verið úti
við heyskap. Þau sátu nú og borð-
uðu kvöldmatinn sinn, þegar þau
heyrðu eitthvert þrusk við dyrnar.
Þá var þetta stærðar skógarbjörn
sem vildi koma inn.
Pétur þaut eins og eldibrandur upp
stigann og inn á loftið. Þar sá hann
gegnum rifu á milli tveggja fjala,
hvernig hurðin opnaðist upp á gátt
og björninn kom æðandi að mat-
borðinu. Gat það ekki hugsast, að
hann langaði í graut og mjólk, hver
veit?
Pétur var svo hræddur, að hann vissi
nálega hvorki í þennan heim né
annan.
,,Nú drepur björninn hana Súsönnu,"
hugsaði hann. En Súsanna tók
þungan stól sér í hönd og henti
honum beint í hausinn á birninum,
svo að söng í. En bangsi slapp ekki
meó þetta eina högg:
„Kanntu ekki að skammast þín,
svínið þitt?“ öskraði hún. ,,Ekki
nema það þó, að svona lúsalubbi
skuli brjótast inn til heiðarlegra
hjóna . . . Viltu ekki skammast þín
og snauta út, og það samstundis,
segi ég.“
Já, hún Súsanna kunni að koma
orðum að því sem hún ætlaði að
segja, og nú þótti Litla Pétri hún
hafa staðið sig vel.
„Hafðu þig út, segi ég,“ öskraði hún
og þar með fékk björninn annan
stól og miklu þyngri í hausinn, því
að sá fyrri haföi mölbrotnað. Og
björninn varð svo hræddur við
þessa öskrandi kerlingu, að hann
hopaði undan og þóttist góður að
komast út um dyrnar aftur.
En það var ekki fyrr en dyrunum
hafði verið lokað á eftir birninum
að Pétur vogaði að koma niður.
„Stóðum við okkur ekki vel að
koma þrælnum út aftur?" sagði
Litli Pétur.
Þýtt úr norsku. H. J. M.
O
17