Æskan - 01.11.1981, Blaðsíða 31

Óli og Eva renna sér á snjóþotu
Eva situr við gluggann og horfir
út. Það snjóar. Stórar, hvítar
snjóflygsur falla til jarðar.
Rrr.. ring. Dyrabjöllunni er
hringt og Eva hleypur til að opna.
Þetta er Óli, leikfélagi Evu, sem
«_> e' o
o D
stendur fyrir utan og spyr, hvort
Eva vilji koma út og renna sér á
snjóþotu með honum. Það vill
Eva svo sannarlega, og hún
hleypur til mömmu sinnar út í
eldhús og spyr, hvort hún megi
fara út, og það er henni leyft.
Eva flýtir sér að klæða sig í.
Mamma hennar þarf bara að
hjálpa henni með rennilásinn
á úlpunni og fara í skóna. Þegar
Eva er komin í, tekur hún snjó-
þotuna sína í aðra höndina og
réttir Óla hina og kallar ,,halló“ til
mömmu sinnar.
Það eru til margar ágætar brekk-
ur til þess að renna sér í, skuluð
þið vita, og Óli og Eva fara auð-
vitað í þá bröttustu. Þau renna sér
og renna, og skellihlæja, því þau
kitlar svo í magann.
Hann Óli reynir að renna sér á
maganum, en svo ó ... þá fyllist
andlitið á honum af snjó. „Sjáðu,
Eva, hvernig ég lít út,“ segir Óli
hlæjandi og snýr sér við til þess
að láta Evu sjá sig. En hvað er nú
þetta, hvar í skrambanum er Eva?
Óli litast um í öllum brekkunum,
og að lokum kemur hann auga á
Evu í einni. En þá hleypur Óli
hratt. Hann nær Evu rétt í því, að
hún er að renna af stað. Og svo
segir Óli ákveðinn við hana: „En
Eva þó, í þessari brekku má aldrei
renna sér, skilurðu.
Ef þú lítur niður fyrir, sérðu nokk-
uð, sem er mjög hættulegt.
Brekkan liggur alveg út að vegin-
um, þar sem bílarnir aka, og þar
má alls ekki renna sér, því þá
getur verið, að ekið verði yfir
mann.“ í fyrstu verður Eva leið,
því Óli lítur svo reiðilega út, en
svo horfir hún niður og sér alla
bílana, sem aka á götunni. Þá
verður henni að orði: „Uss, þetta
er hræðilegt. Hugsa sér, ef ég
hefði nú rennt mér niður og ein-
hver bíllinn hefði ekið yfir mig.“
Þá sagði Óli: „Komdu nú Eva. Nú
förum við í brekkurnar við leik-
völlinn. Þar er sko ekkert hættu-
legt að renna sér.“
Takmark vort er: ÆSKAN inn á hvert heimili á íslandi í dag. J
31