Æskan - 01.11.1981, Blaðsíða 62

SAMKVÆMT gamalli trú er nýárs-
nóttin merkasta nótt ársins, því að þá
ske ýmis undur og stórmerki.
Fyrst og fremst er þá að telja það,
að þá fluttust álfar búferlum og var allt
á ferð og flugi um landið þvert og
endilangt. Þurftu menn því að gæta
allrar varúðar, og var alsiða að láta
Ijós loga alla nóttina, en á gamlárs-
kvöld gengu húsfreyjur umhverfis
bæinn og höfðu yfir í heyranda hljóði:
„Korni þeir, sem koma vilja, veri þeir,
sem vera vilja, fari þeir, sem fara vilja,
mér og mínum að meinalausu." Og á
Norðurlandi var það siður, að hús-
freyjur skömmtuðu hrokaðan disk af
hangikjöti og öðru góðgæti og létu á
afvikinn stað frammi í bæ handa
huldufólkinu. Átti það alltaf að hverfa
um nóttina. Segir Gísli Konráðsson
frá því að Katrín, seinni kona Gísla í
Mávahlíð, er bjó á Staðarfelli eftir
hann, hafi ætíð borið bestu krásir á
borð í stofu sinni á gamlárskvöld,
dregið tjöld fyrir glugga og haft
tendrað Ijós þar inni. Allur var matur-
inn horfinn að morgni. Stjúpdóttir
Katrínar spurði hví hún gerði þetta.
„Heldur þú barnið mitt, að ég gerði
það, væri það ekki af mér þegið,“
svaraði Kristín. Hún átti ýmsa fáséða
gripi, er engir vissu hvaðan voru.
Þá geta menn og orðið margs vísari
ef þeir sitja úti á krossgötum á nýárs-
nótt, en ekki er það öðrum hent en
þeim, sem eru vel stilltir og kunna
með aó fara. Ef ógift stúlka eða piltur
liggur á krossgötum á nýársnótt, þá
birtist þeim tilvonandi maki og býður
alls konar gjafir, en þær má ekki þiggja
að því sinni, því að þá blessast ekki
hjónabandið.
Mörg önnur undur ske á nýársnótt.
Þá verður vatn að víni örskamma
stund, þá fá kýrnar mál og tala saman
í fjósinu. Þá féll hin merkilega búrdrífa
og var ekki ónýtt fyrir húsmæðurnar
að geta handsamað hana. Og mark
má taka á því, sem menn dreymir á
nýársnótt.
Þá er það og gömul trú, að á gaml-
árskvöld geti maður séð konuefni sitt
og stúlka mannsefni sitt með því að
horfa í spegil í koldimmu herbergi, og
má enginn vita um þetta og enginn
annar vera við. Á þá fyrst að hafa yfir
þulu, sem fáir kunna nú. Þá koma
fyrst fram kynjamyndir í speglinum,
en svo á að koma hönd með hníf eða
eitthvert vopn. Hún á að koma fram
þrisvar sinnum, en ekki má snerta
hlutina, því að það verður til ógæfu.
Seinast fara myndirnar í speglinum að
skýrast og að lokum kemur fram hin
rétta mynd, varir nokkrar sekúndur og
svo hverfur allt.
(ísl. þjóðhættir).
1. Þú stingur tvelmur títu-
prjónum (með stórum
haus) inn í neðri enda
tappans.
2. Síðan setur þú tvo gaffla
fasta (sjá mynd).
3. Annað glasið er ofurlítið
hærra en hitt. — Reglu-
stika er lögð ofan á þau.
4. Settu tappann með göffl-
unum á reglustikuna.
5. Hann „gengur" niður eftir
hennil!
TAPPINN GETUR GENGIÐ.

BOUnQUE
— Jólapappirinn er or&inn svo
dýr, aO vi& höfum ekki efni á aO
kaupa neitt til aO setja hann
utanum...
— HugsaOu þér annaO eins kjöt-
kaupma&urinn vill ekki selja mér
jólagæsina fyrr en viö höfum
borgað siöustu afborgunina frá i
fyrra.