Skírnir - 01.08.1918, Blaðsíða 100

II Skýrslur og reikningar [Skírnir'
II. Þá skýrði forseti frá bókaútgáfu fólagsius á þessu árl,
sem yrði með minna móti sakir dýrtíðarinnar.
III. Forseti las upp ársreikning og efnahagsreikning félagsins
og hafði sá endurskoðandi, er viðstaddur var, skjalavörður Hannes
Þorsteinsson, ekkert haft við þá að athuga. Ennfremur las forseti
upp reikninga sjóðs Lehmanns-Filhés og afmælissjóðs hins ísl. Bók-
mentafélags. Arsreikningur og efnahagsreikningur samþyktir í
einu hljóði.
Endurskoðandi félagsins, Hannes Þorsteinsson skjalav., hreyíði
nokkrum munnlegum athugasemdum viðvíkjandi reikningunum og
beindi þeirri áskorun til stjórnarinnar, að athuga útgáfukostnað
Skírnis og hvort eigi væri unt að takmarka stærð ritsins að ein-
hverju leyti. Einnig hreyfði hann því að æskilegt væri, að ritlaun
væru jöfn fyrir allar bækur félagsius.
IV. Forseti skýrði frá úrslitum stjórnarkosninga samkvæmt
kjörbók félagsins. Forseti var kosinn dr. phil. Jón Þorkelsson
þjóðskjalavörður, og varaforseti dr. phil. Guðmundur Finnbogason
prófessor. I fulltrúaráð voru endurkosuir: Matthías Þórðarson
fornmenjavörður og dr. Guðm. Finnbogason, prófessor.
V. Endurskoðendur fólagsins endurkosnir í einu hljóði: Hann-
es Þorsteinsson skjalavörður og Klemens Jónsson fyrv. landritari.
VI. Alþingismaður síra Sigurður Stefánsson hreyfði þeirri at-
hugasemd að æskilegt væri, að félagið gæfi sem allra fyrst út reg-
istur við Sýslumannaæfir og gerði tillögu í þá átt. Forseti gat
þess, að stjórnin mundi hafa hug á að greiða fyrir því svo fljótt
sem unt væri.
VII. Fundarstjóri stóð því næst upp og beindi eftirfarandl
orðum til fráfarandi forseta og félagsmanna í heild sinni:
)>Það hefir viðgengist nú um hríð, að þakka stjórn Bókmenta-
fólagsins úr mínum sporum fyrir liðið ár og lokið ársstarf.
Það er sórstök ástæða til þess nú, er fyrsti forseti óskifta fó-
lagsins lætur af stjórn þess.
Fjórum sinnum hefir prófessor B. M. Ólsen verið kosinn for-
seti fólagsins, tvisvar Reykjavíkurdeildarinnar og tvisvar fólags-
ins óskifts.
Margt hefir hann vitanlega unnið fólaginu gott og gagnlegt
ásamt meðstjórnendum sínum. En tvent hefir sórstaklega fest sig
í minni mínu: ViðreÍBn á fjárhag fólagsins og heimflutningur
Hafnardeildarinnar.
B. M. Ólsen sá það, að stjórn fólagsins, svo sem væntanlega-