Skírnir - 01.12.1919, Blaðsíða 46

262
Færeysk þjóðernisbarátta.
[Skirnir
á sveimi kringum eyjarnar. Æfilok hans urðu þau, að
hann var hálshöggviun 1589, og hafa Færeyingar gert
hann að þjóðhetju.
Eftir 1709 var einokunin rekin á kostnað konungs,
en það bætti ekki mikið um. Tilhögunin var engu betri
en á Islandi. Eini verzlunarstaðurinn var í Þórshöfn;
þangað urðu allir að sækja, hvaðan úr eyjum sem var,
og það var löng og torsótt leið fyrir marga. Og þegar
menn voru loksins komnir þangað, urðu þeir oft að bíða
langa lengi áður en þeim væri sint. Utlend vara var
rándýr og oft skemd, enda voru hallæri tíð. Sennilega
hefir einokunin ekki orðið Færeyjum til annars eins niður-
dreps sem íslandi, en það er fremur landsháttum að þakka
og því, að Færeyingar eiga allir heima niðri við sjó, en
binu, að verzluninni væri betur hagað.
Eins og geta má nærri, undu menn ekki vel þessum
kosturu, en samt var höfðingjalýður eyjanna og með hon-
um allur almenningur dauðhræddur við, að enn ver myndi
fara, ef verzlunin væri gefin laus og báðu stjórnina bless-
aða að halda einokuninni við. Sá rnaður, sem fyrst leit-
aðist við að létta henni af Færeyingum var Nolseyjar-
Páll. Hann varði til þess æfi sinni að berjast fyrir frjálsri
verzlun og bættum hag þjóðar sinnar, enda mun hann
ætið verða talinn með hennar beztu mönnum. Og hann
er eigi að eins brautryðjandi í verklegum efnum á landi
og 8jó, heldur og eitt hið fremsta skáld Færeyinga í
sinni grein.
Pdll Pálsson (Poul Poulsen) var fæddur iNolseylTGö.
Hann tók sér síðar nafn eftir eynni og kallaði sig Nolsöe.
Færeyingar sjálfir eru vanir að kalla hann Nolsoyar-Pál. Á
unga aldri var hann lengi í siglingum og sá sig um
víðar í heiminum en flestum landa hans auðnaðist í þá
daga. Laust eftir aldamótin snéri hann aftur heim og setti
bú í Færeyjum. Á þeim árum mun hann hafa ort fiest
kvæði sín.
En búskapurinn varð brátt ónógur fyrir stórhug hans
og atorku. Hann einsetti sér að berjast fyrir verzlunar-