Skírnir - 01.12.1919, Blaðsíða 61

Skírnir]
í’æreysk þjóðernisbarátta.
267
en smátt og smátt óx hópurinn. Og brátt tók pólitík að
blandast saman við málsbaráttuna. Eigi að eins skyldi
færeyskan vera drotnandi tunga, heldur skyldu og Fær-
eyingar vera drotnandi þjóð í heimalandi sínu. Það var
þó ekki fyr en 1906 að fram kom í Færeyjum pólitísk
flokkaskifting, óháð hinni donsku. En síðan hefir þjóðin
greinst í tvent: sambandsmenn og sjálfstjórnarmenn.
Stefnuskrá sambandsflokksins er fljótsögð, alt á að
vera eins og það er. Danskan skal halda forréttindum
sínum i skólum, kirkjum og fyrir rétti, og Færeyjar vera
amt i danska ríkinu eins og nú. Þeir styðja mál sitt með
þeim rökum, að Færeyingar séu of fáir til að halda uppi
sjálfstæðu lifi og ráða sér sjálfir. Þeir verði að fá styrk
hjá einhverri stærri þjóð, og þá sé sjálfsagt að halda sér við
Dani, því að í sambandi við þá hafi Færeyingar verið
um margra alda skeið. Blað sambandsflokksins, Dimma-
lœtting, hefir að minsta kosti til skamms tíma ekki þreyzt
á að brýna fyrir Færeyingum, að þeir séu danskir, og
þjóðerni þeirra eigi engan rétt á 3ér.
Markmið sjálfstjórnarflokkBins er fyrst og fremst það,
að veita færeyskunni fullan rétt sem kirkju-, skóla- og
réttarmáli. Lögþingið skuli fá löggjafarvald um innlend
luálefni. Sjálfstjórnarmenn neita því ekki, að Færeyingar
séu enn of fáir til að standa einir sér, og þeir hafa aldrei
setlað sér að hrinda dönskunni að öllu brott. í skólunum
skuli henni haldið sem námsgrein og ekki sem kenslumáli.
Blað sjálfstjórnarmanna er Tingakrossur. Eins og
Dimmalætting er það mestmegnis ritað á dönsku, því að
uieiri hluti almennings hefir fram á síðustu ár átt hægara
rueð að lesa dönsku en færeysku. En neðanmáls hefir
Tingakrossur flutt margt færeyskt, stundum rit, sem eru
uierkileg í færeyskum bókmentum.
Fram á síðustu ár hafa sambandsmenn haft töglin og
hagldirnar. Einna merkast af verkum þeirra var það, að
1912 komu þeir því til leiðar, að inn í barnaskólalögin
færeysku var smeygt grein þess efnis, að börnin skuli
læra að tala dönsku svo vel, að þau geti eigi síður skýrt