Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1934, Síða 34

34
um í Hörgárdal og móðir Þóra Þorláksdóttir frá HallfríS-
arstöðum í Hörgárdal (dáinn í Nýja Islaridi 1877). Krist-
ján fluttist vestur um haf 1876, settist að í Nýja íslandi,
nam land í Gimlibygð en fluttist þaðan eftir 2 ár til
Winnipeg; vann á ýmsum stöðum þar til árið 1886 að
hann fluttist til N. Dakota og nam land vestur af Moun-
tain-pósthúsi; giftist það sama ár Guðríði Halldóru Jóns-
dóttur Þorsteinssonar þónda að Gilhaga í Skagafjarðars.
og konu hans Margrétar Guðmundsdóttur Sveinbjörns-
sonar, verzlunarmanns í Reykjavík. Guðríður fluttist
frá íslandi til Dakota 1883 með ungan son sinn, Guð-
mund Andrésson. Hún er f_edd 19. marz 1859 að Sól-
heimagerði í Blönduhlíð í Skagafj.s. Þau Kristján og
Guðríður bjaggu síðar nálægt Hallson; fluttust þaðan árið
1894 til Roseau bygðar og síðast til Pine Valley nýlendu
tóku þar heimilisréttarland og bjuggu þar unz Guðríður
andaðist 1906. Fluttist Kristján þá til tengdasonar síns
Einars Einarssonar og dóttur sinnar, Margrétar, að Piney
og dvaldi þar nokkur ár og því næst til dóttur sinnar
Sæunnar og manns hennar Friðlundar Jónssonar í Trans-
cona við Winnipeg og andaðist þar. Börn Kristjáns og
Guðríðar eru fimm á lífi, 4 dætur aliar fæddar í Dakota:
Þóra Margrét, gift E. E. Einarssyni bónda að Piney; Sæ-
unn Jakobína, ekkja Friðlundar Jónssonar; Anna Hólm-
fríður, gift Þórði Ellissyni, fiskikaupmans að Gimli, Man.
Aróra Sigríður, ógift í Winnipeg; Skafti Valdemar, fædd-
ur í Roseau bygð. giftur Andreu Hólmfríði Anderson,
býr á Piney. Kristján var bókhneigður, las mikið og
fróður um margt, átti bókasafn allmikið af íslenzkum
bókum, fornum og nýjum. Guðríður var greind kona,
hjálpsöm og gestrisin.
EINAR EINARSSON. Hann var lengi bóndi á Haf-
ursá í N. Múlasýslu, var hálfbróðir Einars Einarssonar,
sem um eitt skeið var skólastjóri á Eiðum. Kona Ein-
ars var Katrín Margrét, fædd á Brekku í Fljótshlíð og
var Hjálmarsdóttir, systurdóttir Gísla Hjájmarssonar
læknis er lengi bjó á Höfða í Fljótsdal. Einar og Katrín
flu'tust til Vesturheims frá Rangá í S. Múlas. 1876, tóku
bólfestu fyrst í Nýja íslandi og bjuggu þar nærfelt í 5 ár.