Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1922, Blaðsíða 10

PáskatímabiliS.
Kirkjuþingiö í Nicæa, er haldiö var áriö 325 eftir
Krists fæðing, ákvað og leiddi í lög kirkjunnar, að páska-
hátíðin skyldi ætið haldin vera hinn fyrsta sunnudag eftir
fyrsta tungl, er springi út næst eftir 20. marzmán. Sam-
kvæmt ákvæði þess getur páskahátíðin átt sér stað á 35
daga tímabili, nefnilega á timabilinu frá 22. marz til 25.
apríl, að þeim dögum báðum meðtöldum. Þetta tímabil
er nefnt p'iskatímabilið. Af þessu leiðir, að ef tungl væri
fult 21. marz, og 22. marz bæri upp á sunnudag, þá yrði
sá dagur (22.) piáskadagur. Fyr á ári gefa páskar aldrei
orðið. Þetta átti sér stað árið 1818. En sé tungl fult 18.
apríl og 18. april bæri upp ásunnudag, yrði næsti sunnu-
dagur páskudagur, nefnil.25. apríl. Það kom fyrir síðast
árið 1886.
Sóltími.
Sólarhringur er sú tímalengd, et líður á milli þess, e-
sólin gengur yfir ákveðna hádegislínu, og er þttð hin eðli-
legasta skifting tímans. En sökum hinnar mismunandi
hreifingar jarðarinnar umhverfis sólina og sökum bugsins
á sólargangslínunni (Ecliptic), er aldrei nákvæmlega jafn-
langur tími milli þess, er sól gengur yfir ákveðna línu. Af
því leiðir, að það er lítt mögulegt að setja stundaklukka
eftir sól. Til að ráða bót á þessum mismun, setja menn
svo að önnur sól sé til, og að hún gangi með jöfnuni hraða
þvert yfir miðjarðarlínuna. Er sú ímyndaða sól [)á stund-
um á undan og stundum á eftir hinni einu virkilegu sól.
Er sá mismunur mestur 16 mínútur. Réttur sóltim er
miöaður við hina virkilegu sól, en hinn svo kallaði “meðal
sóltími11 aftur á móti, er miðaður við hina írnynduðu sól.
Til skýringar má geta þess að það er að eins á tveimur
dögum á árinu—á jafndægrum haust og vor—að “meðal
sóltíma” og réttum sóllíma ber saman, því á þeim tveiru
dögum íið eins er buglínan eða sólargangslínan yfir
miðjarðarlínunni.