Afturelding - 01.06.1971, Blaðsíða 5

Rico vegna þess að' Guð vildi það. Mér var ljóst,
að það var óskað eftir mér og ég var elskuð og
þeir þörfnuðust mín. Hér var hlutverk mitt. —
Sally trúboði 'liefur verk sitt árla dags. Hún býr
til morgunverð. Sinnir bréfaviðskiptum og öðrum
málefnum. Hjálpar í barnastarfinu, baðar börnin
og klæðir og gefur iþeim að borða. Þegar stærri
börnin eru farin í skólann og þau minni komin
út í garðinn, beimsækir Sally fangelsið. Fyrst les
bún skilaboð, sem eru lögð inn til bennar frá
föngunum og ákveður heimsóknir í klefana. Sally
fer frá Riio Riedras síðari hluta dags til iþess að
lieimsækja fjölskyldur, lögreglu og dómstóla. Á
leiðinni verzlar bún í búðum og kaupir matvæli
fyrir börnin. Hún er heima um áttaleytið, fær sér
matarbita, og þá er það bréfabúnki, sem þarf að
fara í gegnum. ög veujulega vinnur hún til mið-
nættis.
Hin mikla röggsemi Sally virðist vera innblásin.
— Ég treysti því alltaf að Guð hjálpi mér — segir
hún. — Og hann liefur aldrei brugðizt mér ■—.
Fyrir nokkru fóru börnin hennar að spara peninga
til þess að kaupa hest; líkt og nonsku börnin
hjólhest. Einn sunnudag sagði Sal'ly börnunum frá
vini einum, sem sparaði peninga til þess að kaupa
Bi'blíur á hebresku banda börnum í Israel.
Börn Sally gáfu á stuudinni alla sparipeningana
sína í sama augnamiði, um það bil 300 krónur (í
íslenzkri mynt). Sally fannst það býsna erfitt að
taka við peningunum. — 'En hvernig gat ég neitað
að taka á móti peningunum þeirra eftir að þau
'höfðu svo oftlega lieyrt mig segja frá blessuninni að
gefa. Svo ég sagði: „Allt í lagi, 'börn, en við skulum
samt sem áður leggja áherzlu á hestinn. Við skul-
ium biðja og spyrja Guð“ — .
Daginn eftir fór hún á stað nokkurn til þess að
fá sér hádegisvierð. Við næsta borð tók hún eftir
þremur mönnum, sem gekk erfiðlega að skilja hvað
á matseðlinum stóð. Hún kynnti sig oghjálpaði þeim.
Þeir buðu Sally að setjast við borðið sitt og
sögðust vera danskir verkfærðingar á leið heim.
Eins og af lilviljun sagði þá einn iþeirra: „Við
erum með ungan hest með okkur. Við getum ekki
tekið hann með heimleiðis, veizt þú um nokkurn
sem ef til vill vill eiga hann? —
— Ég varð furðu lostin — sagði Sally. —
Mig langaði mest til að falla á kné og þakka Guði,
sem hafði svarað bænum okkar. Þegar ég sagði
þeim frá fjölskyldu minni, 30 börnum, urðu þeir
hrifnir, og það leið ekki langur tími þar til liestur-
inn var kominn í garðinn til okkar.
í lífi Sally rekur hvert kraftaverkið annað. Og
einmitt núna er hún að safna peningum til þess
að hefja svonefnda krossferð kærleikans, það er
ferðalag til fangelsanna í Jerúsalem, Egyptalandi,
Spáni, Ítalíu, Sviss, Noregi. Hún ætlar að hvetja
aðra til þess að hefja fangelsistrúboð. Fyrst fannst
henni nauðsynlegt að skreppa til Havanna. Á hóteli
einu þar hitti Sally hjón. Þau þekktu hana aftur.
Þau höfðu aldrei getað gleymt erindi sem Sally
flutti í Fíladelfíu. Þau lofuðu að greiða alla
kærleikskrossferðina hennar Sally.
Nú biður Sally um annað kraftaverk. Hún hefur
nefnt heimilið þar sem hún býr með börnunum
sínum: „Sarons Rós.“
Nú hefur hún stofnað nýjan sjóð til iþess að afla
peninga tíl að kaupa hin fimm húsin ;þar í götunni,
svo að þar geti risið „Sarons Rós“ bœjarhverfi.
En hvað sem öðru líður, er eitt víst. Fyrir mennina
í fangelsinu í Rio Riedras, fyrir fjölskyldur þeirra,
konur og börn, er ljóöhærði engillinn í fangelsinu,
Iþeirra eigið einka kraftaverk.
Heimildarrit: „Vandringen Fremover.“
Þýð. Garðar Loftsson.
MINNISVERS.
En Filippus fór norður til 'borgarinnar í Samaríu
og prédikaði þeim Krist. Og fólkið gaf samhuga
gaum orðum Filippusar, er það heyrði þau og sá
táknin, sem hann gjörði, því að margir voru þeir,
er höfðu óhreina anda, fóru þeir út af þeim, hróp-
andi hárri röddu, og margir lama menn og haltir
læknuðust. Og mikill fögnuður varð í þeirri borg...
En er menn nú trúðu Filippusi, er hann boðaði
þeim fagnaðarerindið um Gtiðs ríki og nafn Jesú
Krists, létu bæði karlar og konur skírast. (Post.
8, 5—12).
5