Afturelding - 01.06.1971, Blaðsíða 30

Bréf frá
íslenzkri itnlkn
1 \oregi
Anna
Höskuldsdóttir,
húkrunarkona.
I'yrir úri sífian jór ung hjúkrunarkona frú okkur
í Fíladelfíusöfnufiinum í Reykjavík, til Noregs. Þar
hefur hún starfáfi, sem hjúkrunarkona ú Fylkis-
sjúkrahúsinu í K.Sand. I bréfi, sem hún skrifar
nýlega, segir hún frú ýmsu, og því til dœmis, hvern-
ig hún notdfii sumarjríifi nú í sumar. Vifi lcyfum
okkur áfi birta mestan hluta bréfsins í Aflureldingu,
og gefum henni svo orfiifi:
„. . . . Nú er ég rétt að koma úr iþriggja vikna
sumarfríi. Var ég með „Operasjon Ungdomsteam,“
í l/2 mánuð. Samanstendur iþað af trúuðum ungling-
um frá mörgum mismunandi trúlfélögum, sem gefa
Ihluta af sumarfríí sínu í þjónustu Drottins, með þv'í
að ganga hús úr 'húsi og selja bækur og deila út
kristilegum ritum. Söfnuðumst við saman niðri í
Kvinisdal í Suður-Noregi. í alilt 28 unglingar frá
8 mismunandi trúfélögum. Var gott að finna þann
góða anda, sem var ríkjandi þar. Fundum við
hvemighinn Heilagi Andi féklk. yfirliönd yfir öllum.
Vorum við þarna í 4 daga, og höfðum bihlíutíma,
ibænastundir, samtalstíma og samkomur á kvöldin.
Var allur dagurinn fullskipaður og var dásam-
Jegt að geta tekið á móti 'því frá Drottni, sem Hann
vildi gefa okkur. Síðasta kvöldið var svo sterkur
opinberunarandi til staðar, og Drottinn talaði til
okkar. Sagði: „að við ihefðum ekkert að óttast, að
við skyldum leggja af stað með djörfung, því að;
F.g (Drottinn) 'hef gengið á undan ykkur og þiS
munuð vinna sigurf mínu nafni.“ Já, Guð er góður,
hal'lelúja! Svo að Iþá var ekkert annað að gera
en leggja af stað með hezta vopnið, það er Gufis
heilaga orfi, og 'hinn Heilaga Anda. Strax i járn-
hrautarlestinni frá Kvinisdal til Stavanger fengum
við að sjá Guðs kærleika. Við sátum og sungum
kóra og söngva um Jesúrn frelsara okkar, og allt
í einu kemur þar fram eldri maður, gengur til
einis leiðtogans og hiður um fyrirhæn.
Hafði hann það að segja, að einu sinni var ég
með Jíka. En svo 'féll ég frá frelsara mínum, en nú
vil ég koma til baka til -hans. Viljið þið hiðja fyrir
mér? Og Iþarna í lest'arklefanum heygði hann kné
sín og tók á móti Jesú í annað skiptið. Við sjáum,
að ef nokkur kemur iðrandi til Jesú, mun hann
ekki verða rekinn hurt, en það Iþarf iðrandi og
auðmjúkt hjarta tdl, þvá að Jesús þrengir sér ekki
inn á neinn, heldur 'fá allir tilhoð og verða sjálfir
að taka afstöðu með eða móti. Það er enginn
millivegur til. Ég er virkilega glöð yfir því, að
ég 'fékk einn dag þetta tilhoð og tók á móti því.
Vorum við á St. Sotra, er það eyja fyrir utan
Bergen, sem er að verða þéttbyggð nú síðustu ár-
in, sérstaklega af ungu fjölskyldufóllki, sem kemur
frá Bergen.
Þarna vorum við 8 unglingar (4 stúlkur og 4
piltar). Bjuggum við í nýju samkomuhúsi Hvíta-
sunnuvina þar, og hugsuðum við um okkur sjálf.
Strax byrjuðum við á því að ganga út 2 og 2 með
kristilegar bækur, og reyndum að ná samtali við
fól'k, bæði unga og eldri. Oft mættum við mótstöðu,
og dyrum var stundum lokað næstum á andlit okkar.
En allir fengu rit, sem vildu taka á móti, með Guðs
heilaga orði. Og trúi ég 'því, að þetta verði mörgum
til blessunar.
Flest tölk var þó opið og vingjarnlegt og taldist
okkur til að ífól'k í tveim þriðju hlutum húsanna
þar, hefðu keypt hækur.
Seldum við ca. 40 bækur hvern dag, og einn
30