Afturelding - 01.06.1971, Blaðsíða 42

Hvítasimnuvaknifig í öðrum löndum
Brasilía er stærsta land Suður-Ameríku og það
fjölmennasta. Landsmálið er Portúgals'ka. Mismun-
andi þjóðflokkar hyggja landið, hæði innfluttir og
innhornir. Á öldinni sem leið fluttu nokkrar fjöl-
sikyldur frá írlandi til þessa fjarlæga lands. Bókin
Brasilíufararnir, sem var gefin út af iþví tilefni,
grein'ir frá örlögum og ferðum þess fólks. Viðskipti
mi'lli íslands og Brasilíu eru nokkur og góð. Héðan
fá þeir saltfisk. Mest af því kaffi, er við drekkum,
kemur frá Brasilíu.
Hvítasunnuvakningin kom ti'l þessa erki-kaþólska
lands árið 1910. Voru það tveir Svíar, Gunnar
Vingren og Daniel Berg, er fyrstir fluttu boðskap-
inn þangað. Sá síðarnefndi skrifaði bók um vakn-
inguna í Brasilíu. Var hún þýdd og gefin út á
íslenzku, „Heiðinginn frá Ulfaeyjunni.“ Illaut hún
góða úthreiðslu. Otgefandi: Bókaútgáfa Fíladelfíu.
Árið 1910 hyrjuðu þeir félagar starfsemi sína.
Hin mikla starfsgrein Hwítasunnusafnaðanna þar í
landi, „Assemhleia De Deus“ er ávöxtur starfs
þeirra Vingrens og Bergs. Brasilíumenn hafa litið
þá starfsemi þeim augum að leiðtogar safnaðanna,
sem flestir voru sænskir í upphafi, hafa hlotið
heiður viðkomandi yfirvalda. Myndir af þeim hafa
komið á frímerkjum. Götur 'hafa verið nefndar í
höfuð þeirra, Joel Carlsons gata, Samuel Nyströms
gata o. fl.
Hvítasurmumenn í Brasilíu eru ta'ldir um 4 millj-
ónir. I hverju héraði og borg reka þeir starfsemi
sína. Hún er margþætt. Furðuleg var hyrjunin á
harnaheimi'lis starfsemi þeirra. Innhrot var framið í
hústað kristnihoða frá Svíþjóð. Mörgum fémætum
ihlutum var stolið. Leitað var til lögreglunnar og
hafðist upp á þýfinu og sökudólgunum, sem reynd-
ust vera drengir 10—14 ára. Kristniboðinn er sótti
hina horfnu muni sína, sá drengina í réttarsalnum.
Hann spurði dómarann Ihvað yrði um þessa drengi.
Svarið var: „Þetta eru vandræða hörn, sem hvergi
efiga hei-ma og engan eiga að.“ Kristniboðinn sótti
meira en horfna muni úr heimili sínu. Hann haðst
leyfis viðkomandi yfirvalda, að mega ganga þessum
drengjum í föður stað. Leyfið var auðsótt. Dreng-
irnir komu nú S annð sinn í heimilið, ekki sem
undirförulir óknyttastrákar, heldur sem heima-
menn kærleiksriks kristnihoða.
Dvalarheimili var hyggt fyrir munaðarlaus böm
og þar eiga heima í dag yfir 200 hörn. Ailin upp
í góðum siðum, trú og menningu. 30 af þessum
hömum ferðuðust um Skandinavíu á liðnum vetri
og vöktu alstaðar atihygli og drógu að sér þúsundir
áheyrenda. Þau voru með lúðrasveit og söngsveit,
sem hreif hjörtu allra.
Skiljanlegt er að með svo mörg ó'lík þjóðahrot,
þá hefur vakningin tekið inn á sig mismunandi ein-
kenni. Mikið er um ítali í Brasilíu. Sama ár sem
Svíamir 'fyrrgreindu komu til landsins, kom þangað
ítalskur Hvítasunnumaður. í dag er sú starfsemi
stór grein í Hvítasunnuhreyfingunni þar í landi. I
horginni Sao Paulo er fjöilmennur söfnuður, sem
á kirkju, er rúmar 3800 í sæti. Söng og hljómlistar-
l'íf er þarna talið með fádæmum. Stór symfoníu-
hljómsveit er innan safnaðarins og leikur í samkom-
unum. Kirkja þeirra er ein sú fallegasta í Suður-
Ameríku. Séreinkenni er sterkt í þessari grein 'hreyf-
ingarinnar. Bæn er alltaf iðkuð með 'knéfalli í
öllum samkomum Iþeirra. Benda þeir á orð Páls
postula: „Þessvegna er það, að ég beygi kné mín
fyrir Föðurnum.“ Ef. 3. 14.
Viðstandandi regla hefur og verið í þessari hreyf-
ingu að skírnarathafnir eru tvisvar í hverjum mán-
uði og eru þá skírðir 100—200 mlanns biblíulegri
ídýfingarskírn.
Bandarískir Hvítasunnumenn (Assemblies of
God) reka umfangsmikla starfsemii í landinu. Höfuð-
stöðvar þeirra eru í Rio de Janeiro. Útgáfu-
starf-semi þeirra er risavaxin og vönduð. Innihaldið
42