Heimilisblaðið - 01.01.1952, Qupperneq 7
HEIMILISBLAÐIÐ
41. árgangur, 1—2. tölublatt — Reykjavík, janúar—febrúar 1952
Þ
er Jacob Fischer
Séra Damien og hinir holdsveiku
kváðu við þung axar-
í skógarjaðrinum í
llögg
llriahéraði á Hawai. Vöðva-
^Ur, kaþólskur prestur
e,ltliir nakinn niður að beltis-
■..a^ °g fellir tré. Hann er
Ij^Uiin að kröftum, tuttugu og
U'm ^ra „amall, og vinnan
njá i
uonum gengur eins og í
. 'Uu Umhverfis liann liggja
'U j*^íllr nlenn 1 grasinu og
I rast stórlega þessa merki-
V.^U 8jón — hvítur maður
^ Ur líkamlega vinnu!
eir smitast af vinnuákafa
|( estsins og byrja að lijálpa
Uum, einn af öðrum. Prest-
U
11 er maður, sem veit hvað
UU viU. Brátt eru allir íbú-
jg. *una farnir að vinna erf-
kSVlllnu, en annars hafði líf
... íru yerið rólegt og athafna-
Uautt.
|( Ugi presturinn ætlar að
|J;| kirkju á háum kletti,
8em útsýni var yfir liið
le^aUÍega haf. Hann hafði
útr'[ úkvörðun um þetta á
L e8a skömmum tíma. Hann
13tl við sterkustu inn-
l . u karlmennina um hver
Þeirra
4rUar
g^eti borið þyngstu byrð-
°g ] ^11^ l3ratta fjallshlíðina,
þ ann sigrar auðveldlega.
, egar
keppninni var lokið,
llann náð tvenns konar
Séra Damien.
marki. I fyrsta lagi var tímbr-
ið í kirkjuna komið upp á
fjallið, og í öðru lagi liafði
hann unnið sig í álit hjá íbú-
unum. Þeir báru orðið tak-
markalausa virðingu fyrir
dugnaði hans og þrótti.
Það leið ekki á löngu, unz
litla kirkjan var fullbyggð, og
séra Damien — en svo var
nafn prestsins og trúboðans —
hélt vígsluræðuna og stofnaði
lítinn kaþólskan söfnuð. Svo
setur presturinn bækur sínar
og áhöld í tösku og ferðast
áfram yfir fjöll og frumskóga
til annars bæjar. Það sama
endurtekur sig. Séra Damien
byrjar að höggva timbur í litla
kirkju. Hann vekur bamsleg-
an áhuga hinna innfæddu á
verkinu og fær þá til að keppa
við sig. Og eftir nokkrar vikur
er önnur kirkja fullbyggð. Ein
kirkja er byggð af annarri,
söfnuðir em stofnaðir, og séra
Damien er alltaf á ferðalagi
frá einiun söfnuði til annars.
Hinn ungi prestur verður
brátt mjög vinsæll á þessari
stóm suðurhafseyju. Hann
berst af kappi gegn heiðni og
hjátrú, og þegar hann kemur
í heimsókn til litlu, afskekktu
safnaðanna sinna, er hann
hylltur að hætti eyjarskeggja
með ilmandi blómsveigum. En
hann átti sína óvini, og þeir
skæðustu vom töframennimir,
kahunas, er fundu, að þeir
vom að missa tökin á fólkinu.
Töframenn og galdralæknar
réðu ráðum sínum og stofnuðu
leynifélagsskap gegn öllum
þeim, er játað höfðu kristna
trú. Töfrastafir vom hengdir
upp yfir húsum kristinna
manna að næturlagi, fénaður
þeirra týndist eða sýktist, og
uppskeran hjá þeim eyðilagð-
ist.
Nótt eina fékk Damien boð
um, að töframennirnir hefðu
boðið til svartrar messu í lielli
einum í grenndinni. Án þess
að hugsa sig um fór liann af
stað um miðja nótt — óvopn-
aður eins og alltaf.
Eftir hættulegt ferðalag í