Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1915, Qupperneq 12

106
Grazia Deledda:
| IÐUNN'
Og nú lagðist nóttin yfir selstöðvarnar, yfir kofana
og hjarðirnar og fjöllum girla heiðina þar fyrir ofan.
Og nú mundi Antonío alt í einu eftir því, hvernig
slíkt kvöld með öllum sínum hreinleik og yndisleiR
náttúrunnar hafði svifið honum fyrir hugskotssjónir,
einu sinni er hann sat í uppljómuðu leikhúsinu við
hlið unnustu sinnar meðal alls þessa skrúðklædda
múgs, sem þar var saman kominn. Og nú, er hann
var kominn hingað í einveruna og næturkyrðina, nú
tók hann að langa þangað aftur, í leikhúsið, í ljósa-
fjöldann og allan fagnaðinn og til hennar, stúlkunn-
ar með berar, snjóhvítar axlirnar, hennar Maríu, sem
hann var búinn að missa fyrir fult og alt.
Þetta var hann nú að hugsa um, á meðan hann
nálgaðist átthagana. —
Efes Múlas blístraði. Tryltu gelti laust upp á móti
honum og í kofadyrunum kom í Ijós lílill maður,
haukfránn í sjón og svip. Hárið langl og svart Iafði
niður á háls á lionum og lagðist eins og kragi um
skegglaust andlitið. Þetta var faðir Antonío Azars.
Hann átti von á syni sínum og vini hans og hafði
nú búið þeim ríkulega máltíð úr mjólkurmat, kjöti,
ávöxtum og hunangi.
»Svei, — skammastu þín!« sagði hann við hund-
inn. »Fjandan á þetta að þýða! Sérðu ekki, að það
er liann sonur minn, prófessorinn, og að það er
hann Efes Múlas, þessi vellauðugi maður, er sýnir
það lítillæti að heimsækja karlræfilinn hann Jakob
Azar uppi í seljum.
»Gott kvöld, Jakob bóndi! Hvernig líður þér?
Hver er þarna í heimsókn hjá þér? Nei, hvað sé
ég, Martein bónda Colias? Og hún dóttir yðar,
Colomba, — hvar er hún? Skiljið þér hana eftir
einsamla í selinu? Hvernig stendur á þessu, Marteinn
bóndi?
»Nú, hvað er þetta. Goll kvöld, signor Efes! Gott