Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1915, Qupperneq 73

iÐUNN'l Endurminningar. 167
af liafátt, hráslaga-veður og lá við frosli. Faðir minn
fór þegar inn frá gröfinni og í rúinið á ný. 2 — 3 dög-
um síðar var hann dáinn. Sóttin hafði tekið sig upp
með miklum ákafa, svo að hann var mest af rænu-
laus. Einu sinni, er liann raknaði við sér með ráði,
lét liann reisa sig upp við höfðalag og fá sér penna
og blek. Skrifaði hann þá Páli hróður mínum fá-
oinar línur, en var þá svo máttfarinn, að hann gat
varla stýrt penna. Bréfið er enn til í eigu Ragnhildar
raágkonu minnar, og segir hann þar, að hann muni
■eiga fáar stundir ólifaðar, en sæti færi, meðan hann
hafi rænu um stund, til að biðja Pál um að sjá til
þess, að ég verði settur til rnenta. Þegar hann liafði
lokið við bréíið, féll liann aftur í ómegin og vissi
vísl lílið til sín síðan. í dögunina á Mánudagsmorgun
4. Marz lauk hann upp augum og sagði: »Þá er nú
hlessað Mánudagsljósið komið«, og leið svo út af
örendur.
Mig skorti þá 16 daga lil að vera fullra 11 ára,
cn Kristrúnu systur mína skorti 24 daga til að vera
6 ára. Faðir minn er jarðaður sunnan við kirkju-
<iy rnar á Kolfreyjustað. Við jarðarförina var mesti
raannfjöldi hæði úr sókninni og nágrannasóknunum.
Meðal þeirra skal ég nefna prófastinn, séra Hallgrím
Jónsson á Hólmum, aldavin föður míns, og Jónas
sýslumann Thorsteinsen, er verið hafði kær vinur
föður míns frá því hann kom til sýslunnar, og konu
hans frú Þórdísi, dóttur Páls amtmanns Melsted;
var henni faðir minn einkar-kær eins og öllum þeim
systkinum, því að þau skoðuðu öll föður minn eins
°R hróður sinn, og stafaði það frá langri veru lians
hjá föður þeirra, meðan liann var sýslumaður á
Ketilsstöðum.
Pegar Jónas sýslumaður fór heim frá jarðarförinni,
^auð hann móður minni að taka mig til fósturs og
kosta mig til náms. Eiltlivað hálfum mánuði síðar