Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1915, Qupperneq 82

Jón Ólafsson:
IIÐUNN
.170
:þá Magnúsi og Páli; en þeir Björn Pétursson og
Stefán i Árnanesi höfðu ráðið sér bústað hjá Jóni
Jieitnum Guðmundssjmi ritsjóra. Riðum við sem leið
liggur niður Austurstræti og fyrir hornið á Aðal-
stræti. Þar á horninu stóð þá veitingahús Jörgensens
og var þar gleðskap og skálaglam út að heyra, er
við komum þar hjá. Björn fór þar af baki, því að
hann langaði inn í gleðskapinn; munu og nokkrir
þingmenn hafa verið þar fyrir ásamt fleirum. Stefán
fór með liestana alla inn í port til Jóns Guðmunds-
sonar og tók þar af þeim. En Björn náði í Guðmund
gamla vaktara Gizurarson, og fékk hann til að taka
okkur Stefán Pétursson og hýsa okkur til morguns,
því að okkur var óráðstafað fyrir fram.
Morguninn eftir sótti Björn okkur og hafði þá
komið okkur fyrir til kosts og húsnæðis hjá Sveini
kandídat Skúlasyni, sem bjó i gamla barnaskólahús-
inu, en það stóð fram með Hafnarstræti á þeirri lóð
sem gamla pósthúsið (símahúsið) er nú á. Sveinn
var kvæntur Guðnýju Einarsdóttur, bróðurdóttur Árna
byskups í Görðum. Sveinn var þá alþingismaður
Norður-Þingeyinga og hafði áður um hríð verið rit-
stjóri Norðra. Nú var liann kennari við barnaskól-
ann; en Helgi Einarsson (Helgesen) var yflrkennari
við skólann og átti hann ibúðarréttinn í skólaliúsinu,
en var þá ólcvæntur og lét Svein hafa ibúðina, en
bjó hjá lionuin sjálfur.
Við Stefán Pétursson áttum ekki að ganga upp til
innlökuprófs fyrri en um hauslið, og lásum því latínu
um sumarið hjá Jóni Porkelssyni, síðar rektor; en
sögu lásum við og landafræði hjá Páli Melsteð, er
síðar varð sögukennari við skólann.
| I*ó að ég liaíi rej’nt að stryka út úr þessum kalla og stytta, gat ég
ekki stytt meira cn svo, að liér er koiniö aö skóla-árunum.]
[Framhald næst.]