Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1919, Síða 77

Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1919, Síða 77
tÐUNN| Ritsja. 319 vel hiklaust á glæ nj’yrðum, sem aðrir hafa smíðað, þvi að auðvitað er þeirra smekkur beztur og þeirra vit mest. l'lestir leggja ógjörva hönd á það verk, að örfáum mönn- btn undanskildum t. d. heimsþekingunum okkar«. Vel er þetta mælt í okkar garð, héimsþekinganna, en vísast ofmælt, þvi að ýmislegt.má sjálfsagt líka að sumum nýgjörvingum okkar finna. En vist er um það, að hér er hætta á ferðum, sem sjá verður við, áður en glundroðinn verður of mikill. Fj'rir nokkru var stungið uþþ á því, að háskólinn gengist fyrir þvi að safna nýyrðum, þannig að einn kennari væri kosinn úr hverri deild, og svo odda- lnaður, er að sjálfsögðu væri málfræðingur. Væri síðan vinsað úr nývrðunum, þau tekin, cr þættu bezt, löggilt og §efin út í orðabók, sem væri endurskoðuð á hæíilega löngu arahili. Nú er stofnað félag hér við háskólann, sem ælti að geta tekið þetta að sér, og ættu þá önnur félög, eins og d. Verkfræðingafélagið, að geta slarfað í samráði við Það. En þetta þarf að gera og gera sem fyrst. Fví að öðr- n>n kosti er hætt við, að tungan verði, áður en mjög langir ^niar líða, að einhvers konar ný-babelsku. Á. H. E. Giiðtn. Guðmimdsson: Ljóð og kvæði. Rvík 1917. »Iðunn« hafði nú handbæran ritdóra um þessa siðuslu ^vaeðabók Guðm. Guðmundssonar, en þar sem hann er nýdáinn og ritdóminum var beint til lifandi manns, vill r,tstj. ekki birta hann, en geyma »Iðunni« heldur dóminn a allri ljóðagerð Guðmundar og skáldgáfu, þangað til gefið verður út úrval úr öllum Ijóðum hans. Óskandi væri, að ^°num yrði þá ekki gerður sá Bjarnar-greiði, sem svo biörgum öðrum, að sem mest væri lil tínt eftir hann. Rað e>’ ekki hjá.því, að slíkt spilli frekar minning manna, en naeti hana eða lengi. Við slík tækifæri ættu menn að muna Það, að það er að eins það allra-bczla, sem lifir, en hitt alt ferst, sem betur fer, og berst á burt með timans straumi. Menn geta eins fyrir það í dómi sinum um manninn tekið 'llit til alls þess, sem þekkist eftir hann, en »hámarkið«, aeni hann hefir náð, er eintnitt sýnt með vönduðu og góðu Urvali. Og fyrir það eitt lifir hann í sögu þjóðar sinnar. Annars eru nú, eininilt í verstu dýrtiðinni, komin út þau
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.