Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1931, Qupperneq 83

'IÐUNN
Aldurinn hennar Stinu.
77
menningar- og borga-blæ yfir staðinn. Nei! Það eru
íbúar þorpsins, sem mest hafa til [>ess matar unnið.
Þeir eru framkvæmda- og hugsjóna-menn, sem hafa
unnið stórvirki á orustuvelli verklegra framkvæmda,
sent svo aftur leiða til manndóms og inenningar.
I>eir eru upplitsdjarfir og hnakkakertir og þurfa ekki
að skaminast sín fyrir þorpið sitt; enda gera þeir það
ekki.
I3eir urðu á undan sumum þúsundabæjunum með
framkvæmdirnar, þó íbúatalan væri ekki neana rúm níu
hundruð.
Fyrir átján árum höfðu þeir raflýst þorpið, og fyrir
seytján árum höfðu beztu menn þeirra barist fyrir
því, að keypt yrði kvikmyndavél og sú starfsemi rekin
þar fyrir þorpsins reikning.
Fyrstu árin var ekki um annað að ræða en að nota
lélegt „pakkhús" til myndasýninga. En ekki leið á löngu
þar til „Bíóið" hafði gefið þann arð, að hægt var aö
byggja stórt og veglegt sainkomuhús.
Og þorpið hélt áfram að græða. Það var búið að taka
lækinn uppi í brekkunni og leiða hann í pípum inn í
hvert hús, og fleiri stórkostlegar framfarir stóðu til í
nánuktu framtíð.
„Þetta er rnest að þakka bíóinu okkar,“ sögðu þorps-
búarnir. „Æskulýðurinn þarf ekki í burtu til að afla sér
fróðleiks og skemtunar. Hann fær hvorttveggja hér
heima í ríkuim mæli.“ Og þeir vissu hvað þeir sögðu,
karlarnir þar.
Ferðamenn, sem komu til Látravíkur, sögðu frá því
út um landið, að þar væri mentað og viðkunnanlegt
fólk og vellíðan væri þar á öllum sviðumw Það var líka
litið upp til þorpsbúanna, hvar sem þeir komu, og mik-
ið gert með það, sem þeir sögðu um hlutina.