Kirkjuritið - 01.01.1936, Qupperneq 37

KirkjuritiS; G. E.: Bær hinna sjúku. H1
sennilega verðnr anðveldara fvrir nýlenduna framvegis
að veita taugaþreyttum ódýra vist, enda á hún allstóran
*jóð, sem til þess er ætlaðnr að létta fátækum legu-
kostnað, eða veita þeim ókeypis dvöl, og árlega er safn-
að fé í þann sjóð.
Það sem gesturinn, er að garði ber, finnur einna fyrst,
er hann iieimsækir hæli þetta, er hin undursamlega
kvrð og ró, sem livílir hér yfir öllu, hvert augnatillit
þeirra, sem maður mætir á götum úli, er eittlivað svo
hýrlegt og' laust við alla forvitni eða h'nýsni, að gestin-
11111 finst þar g'ott að vera. Öllu er svo fyrir komið, að þó
húsin séu um 50 í þorpinu, þá hefir maður ekki á til-
Iinningunni, að það sé í rauninni þorp, heldur öllu frem-
111‘ afarstórt sveitalieimili. Valda trjágöng og trjágarð-
ar miklu um það.
ög þegar gesturinn er húinn að tala við yfirlækn-
11111 °g sóknarprestinn, fer hann að skilja, hversvegna
honum finst svo þægilegt að koma hér, því að hann finn-
ur fljótlega, að þeir eru afarlítið öðruvisi en allir — eða
ahflestir aðrir, sem hann mætir, hæglátir og ástúðlegir.
Honum fer að skiljasl, að þannig er andinn, sem svífur
>íir öllu hælinu, enda segir yfirlæknirinn í skýrslu sinni
Ö'i'ir 1933, að það sé þessi kristilegi andi, sem bezt hjálpi
hl að lækna hina taugaþreyttu, og liinn glaði heimilis-
hiagur, sem reynt er að liafa á öllu. Enda er þetta
•sjukrahús af mörgum talið gefa einna heztan árangur
C,1 öllum sjúkrahúsum fyrir taugaveiklaða i Danmörku.
^ ér förum að liafa mikla þörf, hér á íslandi, á því
uð eiga slíkg stofnnn fyrir taugaþreytt fólk, sem það
gæti leitað til og hvílst á um stund; þeir eru margir, sem
lafa þörf á hvíld á kyrlátum stað í sveit, þar sem kristi-
egur kærleiksandi er undiraldan í öllu lifi og starfi, og
ió og friður hvílir yfir öllu.
Guðm. Einarsson.