Kirkjuritið - 01.01.1939, Blaðsíða 7

Kirkjuritið.
Þakkir og kveðjur.
Prédikun,
sem dr. Jón Helgason biskup flutti í Dómkirkjunni
á gamlárskveld 1938.
Lof sé þér, algóður Guð, faðir drottins vors Jesú Krists og fað-
ir vor allra, fyrir náð þína og trúfesti á árinu, sem vér erum
nú að kveðja, og alla umliðna æfidaga vora. Margvíslega gladdir
þú hjörtu vor og bættir úr þörfum vorum, margvíslega huggaðir
þú oss, styrktir og endurnærðir. Fyrir alt þetta viljum vér þakka
þér svo sem veitt oss af einskærri náð, án allrar verðskuldunar
af vorri hálfu. En jafnframt er það bæn vor, að þessi tímaskifti,
sem nú fara í hönd, verði oss öllum einnig tímaskifti í andlegu
tilliti, varðandi alla afstöðu vor til þín, svo að vér með nýju ári
fáum byrjað nýtt líf, helgað þér og þínum syni i barnslegu
trausti og fölskvalausum kærleika. Heyr þá bæn í Jesú nafni.
Amen.
„Þakkið jafnan Gnði, föðurnum, fyrir alla hluti í
nafni drottins vors Jesú Krists.“ (Efes. 5,20).
Þannig ávarpaði Páll postuli forðurn söfnuðinn í Efesus-
borg. Sjálfur var hann þá staddur í fangelsi í Rómaborg.
en fangelsisvistina varð bann að þola vegna trúmensku
sinnar við boðun fagnaðarerindis Jesú. Þessi sömu orð
vildi ég mega gera að ávarpsorðum mínum lil allra yðar,
sem orð mín heyrið, bæði bér í kirkjunni og víðsvegar
um land, á siðasta kvöldi þess árs, sem innan fárra stunda
líður í aldanna skaut og aldrei kemur til baka.
Öll höfum vér nægilegt tilefni til að þakka gjafaranum
guðdómlega, þegar vér nú kveðjum Jtetta ár, sem vér telj-
um bið 1938da eftir fæðingu Krists. Að vísu má gera ráð
1