Kirkjuritið - 01.01.1939, Blaðsíða 24

Kirkjuritið - 01.01.1939, Blaðsíða 24
18 Ásmundur GuSmundsson: Janúar. má enn segja eins og á dögum Maríu. Ef kristindómurinn hefði fengið að skifta jarðargæðunum, þá lægju ekki miljónir dauðar í valnum eða með örkumlum, þá væri ekki auðæfum safnað í hrúgur annarsvegar, en hinsveg- ar vesluðust hörn upp af skorti, andlega og líkamlega. Ef kristindómurinn liefði fengið að ríkja, þá hefði rang- lætið orðið að víkja. Þeir, sem ætla að kristindómurinn snerti ekki lifið raunverulega og sé sneyddur lífsfjöri og fögnuði, sýna aðeins, að þeir liafa ekki hugmynd um það. hvað kristindómur er. III. Hvað er kristindómur ? Það sýnir Nýja testamentið glegst. Kristindómur er liið fullkomna Guðs orð, sem Guð hefir látið son sinn Jesú Krist flytja mönnunum á því máli, er móðirin talar við harnið sitt, og ljómar skært við hverj- um þeim, er liefir augu til að sjá og eyru að heyra, i dæmisögum Jesú, Fjallræðunni og „Faðir vor“. Hann er fagnaðarboðskapur Jesú Ivrists um eilífan föðurkærleika Guðs til allra manna og að þeir séu systkini hver annars, um þjónslund og fórnarvilja, sem sigrist á eigingirni og sjálfsþótta, um það að týna lífi sínu og finna það, um krossferil, er liggi upp í liæstu hæðir. Kristindómurinn birtist einnig „í Jesú Krisli“, eins og það er orðað í N. t. Guðs sonur, sem gekk í kring, gjörði gott og græddi alla, sýndi það berlega, að Guð er kærleikur. Og þótt svo virt- ist í svip á föstudaginn langa við krossinn á Golgata, sem kærleikurinn réði ekki yfir heiminum, þá sannaðist ein- mitt ])ar það, sem Jesús sagði: „Þegar ég verð hafinn frá jörðu, mun ég draga alla lil mín“. Frá faðmi Jesú á kross- inum, breiddum út móti öllum mönnum, ómar dýpst og hæst: Guð er kærleikur. Sárustu afleiðingar synda mann- anna ber hann sjálfur. Þeim er fyrirgefið. Helfjötrar hrukku. Sigurvegarinn yfir synd og dauða reis upp og er nálægur lærisveinum sínum i anda alla daga. Þannig „var Guð í Kristi og sætti heiminn við sig“.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.