Kirkjuritið - 01.01.1939, Blaðsíða 37

KirkjuritiS.
F. .1. R.: Séra Bjarni Þorsteinsson.
31
virkni, sem aldrei bregst, næmur smekkur og djúp til-
finning, samfara trúarlegum innileik og tilbeiðsluþrá.
Er auðheyrt á öllum tónverkum hans, að þar slær heitt
hjarta á bak við. Þessvegna hafa þau átt svo greiða götu
að hjörtum almennings.
Auk þessa rak séra Bjarni annað þjóðnytjastarf, sem
ekki verður þakkað um of. Það var söfnun hans og út-
gáfa á „íslenzkum þjóðlögum“. Kom það safn út á ár-
unum 1906—1909. Er þar samankomið aldarfjórðungs-
starf, byrjað í skóla 1880 og endað 1905. Með því verki
hefir verið bjargað frá glötun ómetanlegum fjársjóðum,
svo að ef jafna ætti því verki við eitthvað annað að
menningarlegu verðmæti, þá væri það lielzt þjóðsagna-
söfnun Jóns Árnasonar. Ennfremur liggja önnur merki-
leg ritstörf eftir hann, svo sem „Saga Siglufjarðar“,
:,Ættartölur“ og talsvert mikið handrita, mestmegnis
sögulegs efnis.
Séra Bjarni hlaut ýmiskonar viðurkenningu og lieið-
ursmerki í lifanda lífi. Hann var gerður lieiðursborgai'i
Sigluf jarðar, jjrófessor, og riddari af ísl. Fálkaorðunni.
Hann var kvæntur Sigríði Lárusdóltur Blöndal, sýslu-
manns á Kornsá, hinni merkustu konu. Áttu þau 5 börn,
eu ólu auk þess upp 2 fósturhörn. Frú Sigríður andaðist
snemma árs 1929. Séra Bjarni lét af embætti 1. júli 1935.
Síðastliðið liaust fluttist hann til Reykjavíkur til dóttur
Slnnar og' tengdasonar. Þar andaðist liann. Hann var
iurðsunginn á Siglufirði 18. ágúst síðastliðinn að við-
stöddu fjölmenni. Bar jarðarförin öll fagurt vitni þeirra
Vlnsælda og virðingar, sem hinn látni sóknarprestur og
heiðursborgari hafði notið hjá sóknarbörnum sínum.
Allir prestar Eyjafjarðarprófastsdæmis, að einum und-
anteknum, fylgdu hinum látna stéttarbróður.
Með hálfrar aldar veru sinni á Siglufirði var síra
Jnrni búinn að festa þar svo rætur, að hann vildi ekki
annarsstaðar hvila. Leiði hans er í gamla Hvanneyrar-
'ii'kjugarðinum. Friðrik J. Rafnar.