Kirkjuritið - 01.01.1939, Blaðsíða 16

Kirkjuritið - 01.01.1939, Blaðsíða 16
10 Jón Helgason: Janúar. mér hvíla. Ég er í þakkarskuld við liina veraldlegu yfir- stjórn kirkjumálanna og fjárveitingarvaldið fyrir það traust, sem ég ávalt hefi átt þar að mæta og fvrir það tillit, sem þar hefir verið tekið til tillagna minna varðj andi framlög til kirkjumálanna í ýmsum greinum, eins og frekast var hægt, vcgna mikilla fjárliagserfiðleika nálægra tíma. Ég er i þakkarskuld við prófasta þessa lands fyrir ánægjulega samvinnu og mikilsverða aðstoð. Ég er í þakkarskuld við liina íslenzku prestastétt vfirleitt. Það má vel vera, að sumum prestum liafi þótt ég full-aðfiiminga- samur, og að sumir þeirra hafi einnig í öðrum greinum haft sittlivað við mig að athuga sem hiskup, þótt ég sé mér þess ekki meðvitandi að liafa farið þar öðru fram en skyldan bauð mér. En all að einu hefi ég aldrei átt nema stakri elskusemi að mæta af þeirra hálfu og cins af hálfu ágætra lieimila þeirra, er ég sótti þá lieim á ferð- um mímun og mun ég, meðan lifi, minnast þess með innilegasta þakklæti. Ég er i þakkarskuld við alla söfn- uði þessa lands, sem ég liefi sótt heim á ferðum mínum, og l’yrir þann hlýja lmg, sem þar hefir undantekningalaust alstaðar mætt mér, og eins fvrir liinar alúðlegu viðtökur, sem ég' hefi átt að fagna á fjölda sveitaheimila, sem lóku á inóti mér sem aufúsugesti, þótt ég kæmi til þeirra að öllu ókunnugur og á mesta annatíma ársins. Ég þekti að vísu áður íslenzka gestrisni þó mest af orðspori, en ferðir mínar um landið hafa fært mér lieim sanninn um, að al- drei liefir of mikið orð af henni farið og að enn má með fullum rétti telja hana einn af elskulegustuþáttunum íþjóð- lífi voru. En eins og höfuðstaður vor er mér hjartfólgnast- ur allra staða, eins veit ég mig ekki í meiri þakkarskuld við nokkurn söfnuð jiessa lands en við dómkirkjusöfnuðinn og jætta guðshús, þar sem ég liefi átl mitt kirkjulega lieimili meira en sjö tugi ára, fyrir alla jiá alúð og ástúð, sem ég hefi átl hér að mæta, ekki aðeins þau 14 ár starfsæfi minnar, er ég jafnaðarlega prédikaði hér annanhvern helgan dag, heldur líka altaf síðan, hvenær sem ég hefi
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.