Kirkjuritið - 01.12.1940, Qupperneq 15

Kirkjuritið - 01.12.1940, Qupperneq 15
Kirkjuritið. Frans frá Assísí. 337 um vilja þínum.“ Er hann bað svo, þótti honum sem hann gæti ekki annað en horft starandi augum til Jesú. Eitthvað undursamlegt gerðist i sál hans, og jafnframt varð alt lieilagt umhverfis liann. Hinn krossfesti var þar lifandi, og í kyrðinni heyrði hann milda rödd, sem leið inn í instu djúp hjarta lians. Hann mælti til lians á máli, sem engin tnnga fær talað. Jesús þáði fórn hans, Jesús þáði vinnn hans, líf hans, veru hans, og einstæð- ingurinn, sem áður var, laugaðist ljósi og krafti. Þessi dularreynsla veitti Frans sigur í baráttu hans. Nú gat hann sagt eins og Páll postuli: „Þó ekki framar ég, lieldur lifir Kristur í mér“. Ilann spurði þegar, hvernig hann gæti launað Kristi ást lians, og honuin þótti sem kapellan lirörlega benti sér á svarið. Þar átti hann að byrja og létta ekki fyr en hún væri orðin veglegt musteri Guðs. Nokkuru síðar gengur hann inn í hæinn og ætlar að hitta foreldra sína. Það voru þung spor fyrir inanna- sjónum. Ekkert minti framar á glæsimennið, sem áður var. Þar var kominn heiningamaður í staðinn, búinn tötrnm. Börnin flyktust að honum frá götum og torgi, æptu að honum, að hann væri vitfirringur, köstuðu grjóti og óþverra og létu öllum illum látum. Faðir Frans heyrði óhljóðih og vildi njóta þessarar nýstárlegu sjónar, en þá var alt í einu nefnt nafn lians og hann sá, hvers kyns var. Hann þaut á son sinn i ofsabræði, tók fyrir kverk- ar honum og dró hann inn í hús sitt og flevgði honum nær dauða en lífi í myrkraklefa. Þar var honnm haldið um liríð í böndum og reynt að fá hann til að hætta við áform sitt. En alt kom fyrir elcki. Og loks skar móðir hans á böndin, þegar faðir lians var elcki heima, og hann skundaði beint til kapellu sinnar. Þá krafði faðir lians liann þeirra fjármuna, er liann hafði fengið honum, og fór í mál við hann. Fyrir réttinum færði Frans honum síðustu skildinga sína og fötin sín og mælti: „Hingað til hefi ég kallað þennan mann föður minn, en nú þrái ég að þjóna Guði. Því færi ég honum þessa fjármuni og
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.