Kirkjuritið - 01.01.1951, Blaðsíða 32

30
KIRKJURITIÐ
mynd Jesú Krists megi blasa við okkur alla daga þess
og andi hans eins yfirskyggja viðleitni okkar og störf.
Það eitt er ekki nóg, að kenna árið við fæðingu hans,
heldur verðum við að lifa það í ljósi hans.
Vil ég mitt hjartað vaggan sé,
vertu nú hér, minn kæri.
Og þá verður þetta nýársgjöfin, sem árin og eilífðin
hafa að færa okkur:
„Allir vér, sem með óhjúpuðu andliti sjáum endurskinið
af dýrð drottins, ummyndumst til hinnar sönnu myndar.“
Sálmur.
HöJuncLur þessa jagra sálms, Jón bóndi Siguröarson frá Hoftúnum,
lézt af slysförum síöastliöiö sumar. Hann var skáld gott og prýðilega
pennafœr. Mun þetta vera síöasti sálmurinn, er hann orti, skömmu
fyrir dauöa sinn.
Að kveldi Iífs mín líður
og ljós þess bráðum þver.
Minn Jesú! bróðir blíður,
eg bið þig líkna mér!
Að þínu helga hjarta
sér hallar öndin mín,
þar lít eg ljómann bjarta
þess Ijóss, er aldrei dvín.
f þínum líknarlindum
eg laugast feginn vil
af sorgum heims og syndum,
þvi sárt eg kenni tO.