Kirkjuritið - 01.01.1951, Qupperneq 57

ÉG TRÚI Á GUÐ EN GRÝLUR EI
55
unni. Hins vegar er guð reiðinnar og refsinganna, sem
hefnir
Sln a mönnunum fyrir eðlilega hvöt og útskúfar
Þeirn þess vegna.
Þetta er það, sem hneykslar trúarvitund húgsandi
jnanna. Guðshugmyndin er svo frumstæð og barnaleg, og
ess vegna hlýtur allur sá trúfræðivefur, sem gerður er
Uni Þessa uppistöðu að vera á sömu lund. Ef forsendan
61 ninskis nýt, hrynur allt, sem á henni er byggt.
ess vegna hafa svo mörg hugmyndakerfi mannanna
nunið í aldanna rás og menn orðið að byggja upp frá
Ý3U. Trúfræðin er hér engin undantekning.
_ Dæmi um þá sjálfheldu, sem hugsun manna
kemst í, er þeir hugsa út frá skökkum for-
yu arinnar. sendum, eru hinar hégómlegu bollalegging-
j ar sr. Sigurbjarnar um uppruna syndar-
Q nar' ^ann telur, að um einungis þrjá kosti sé að velja
allt Se^Ur ham með hátíðlegasta spekingssvip: 1) Að
Ve sa 1 la§i nieð mannshjartað, 2) eitthvað sé athuga-
-vi^skaparanH, 3) ag mannshjartað, skapað af góðum
er u og Það sé ekki Guði að kenna. Þessi fræði
a kert annað en þýðingarlaus orðaleikur.
0 U® hefir ekki aðeins skapað menn, heldur einnig ljón
^ ^isdýr, krókódíla og kyrkislöngur, eiturpöddur og
^nvsenar sóttkveikjur. Er eitthvað athugavert við Guð,
mu Vl að hann hefir skapað þessa skemmdarvarga? Ekki
fyr"1 Sr Slgurb;íöm reyna að koma ábyrgð á hendur þeim
hafT Uleolæl;1' e®h °g lífsvenjur. Eða kannske djöfullinn
vig1 ® aPað þetta og þannig verið samverkamaður Guðs
heldS<°PUnÍna^ að Þeim möguleik slepptum, þarf þá
skanU n°bbuð ab vera athugavert við Guð, þó hann hafi
a ófuilkomna menn, jafnvel illa og grimma?
Setjum
nu svo, að Guði hafi bara þóknazt að skapa
ag^Ul' nákvæmlega eins og við erum, eins og hann skapaði
en an ° Ullbomnar verur, er það þá nokkuð verri skýring
nað, nokkuð lygilegra en t. d. syndafallssaga Biblí-
etjum svo, að efnislíkaminn með þörfum sínum