Kirkjuritið - 01.01.1951, Síða 78

76
KIRKJURITIÐ
Séra Emil Bjömsson:
Morgunræður í Stjörnubíó.
Reykjavík. Bókaútgáfa Guðjóns
Ó. Guðjónssonar 1950.
Ræður þessar eru fluttar á tímabilinu frá 26. febrúar, er
séra Emil vígðist prestsvígslu, og til 8. október síðastliðið ár.
Þær eru fjórtán alls, og gefur höfundur þeim nöfn hverri uffi
sig. Eru þau ágætlega valin, nema hvað ég hefði heldur kosið
nafnið „Guði einum dýrðina" á 2. ræðunni. Á ræðunum er eðli-
lega talsverður munur, en allar eru þær skrifaðar af þrótti og
meira og minna þrungnar skáldlegum og fögrum hugsunum-
Einnar af beztu ræðum séra Emils sakna ég þama, ræðunnar
á fullveldisdaginn síðasta, en ef til vill hefir prentun bókar-
innar þá verið hafin. Höfundur hirðir ekki alltaf um prédik-
unarformið. Honum er stundum meira niðri fyrir en svo, að
hann geti það. Og hann ræðir um vandamál félagslífsins á ber-
orðari og hispurslausari hátt en við eigum almennt að venjast.
Getur þá ræðan orðið líkari á köflum fyrirlestri en prédikun.
En ekki er þó mælska höfundar minni þar.
Höfuðkostur þessara prédikana er sá, hve höfundi er það
mikið hjartans mál að boða kristindóminn og láta ljós hans
falla á málefni líðandi stundar, og hann gjörir það af hrifn-
ingu og eldmóði. Fyrir því leikur um þær hressandi andrúms-
loft, einhver útisvali og heiðríkja, sem ber lífinu sjálfu vitni-
Þær em enginn skrifstofuiðnaður, heldur bornar fram af fögn-
uði og æskufjöri.
Þóroddur Guðmundsson:
Guðmundur Friðjónsson.
Ævi og störf.
ísafoldarprentsmiðja 1950.
Þetta er mikið rit, fullar 20 arkir í stóru broti. Fyrst er
forspjall, sem skýrir frá tildrögunum að samningu bókarinnar-
En aðalefni hennar er í þremur þáttum: Bóndinn og bújörðin-
Skáldið og umhverfið. Menn og málefni.
Enginn vafi getur leikir á því, að þetta er hin ágætasta
heimild um skáldið á Sandi, sem aldrei mun verða gengið fram
hjá. Að sönnu skrifar sonur um föður, vinur um vin, en við'
leitnin er hin sama fyrir því að skýra rétt frá og hlutdrægniS'