Kirkjuritið - 01.01.1951, Blaðsíða 83

PRESTAFUNDUR í HELSINGFORS
81
merinta- og kirkjumálaráðherra Finna, og af sumum talinn
einna líklegastur til forseta. Er hann lét af embætti mennta-
malaráðherra, var hann gerður að heiðursprófessor við háskól-
ann, en er jafnframt forstöðumaður kirkjufélags sænska safn-
arins í borginni. Próf. Virkunen er hæglátur maður og eink-
ar hlýlegur, honum fylgir sá persónuleiki, sem ósjálfrátt vekur
aust allra og virðingu. — Meðal boðsgesta var frú Björkquist,
gr 3 ^tokkhólmsbiskups. Hún var nýkomin úr ferð til íslands.
r hún fékk að vita, að þama voru fulltrúar frá íslandi, sneri
Un sér þegar til okkar. Tók hún að lýsa hrifningu sinni á Is-
b landi og þjóð, og bað okkur að flytja öllum kunningjum
ekt-VÍnUm ^ærar kveðjur. Vegna anna gat Stokkhólmsbiskup
1 mætt á mótinu. — Nokkru áður en hófinu lauk og allir
. 1 bezla skapi og samræður fjörugar, kvaddi sér hljóðs
ra®ur prestur finnskur. Tók hann að segja sögu af prófasti
jj? brum> sem ekki alls fyrir löngu hafði staðið framarlega í
hafð'ÍÍnnSÍ<ra presta a® Safum °g framtaki. En þessi prófastur
ÍUn ^ e'n^enn^eSan sið. Það bar oft til, er hann var á presta-
Um> Þar sem mikil eining og samhugur virtist ríkja og ein
an bar keim af annarri, að hann kvaddi sér hljóðs og var
e} ® alvariegur á svip. Þá var hann vanur að taka til orða
l a þessa leið: Ég hygg, að óvinurinn sé kominn inn í
sj. Uuirnar, mér virðist stríðsmennimir andvaralausir og hafa
tg, rao sverðin. — Þótti honum málin vera tekin of lausum
e °S menn gera meira að því en góðu hófi gegndi að
haett^ ^Verir °®rum- Áframhald ræðunnar var það, að sama
Ein'an einnig yfir hér og á öllum prestafundum yfirleitt.
má °g samhugur er að vísu góður og nauðsynlegur, en hann
. kl stinga öllum áhuga svefnþomi, og ekki draga úr raun-
næfu starfi.
hásl^Sta dag’ fostudaginn 4. ágúst, var mótið sett í hátíðarsal
ste °ans- Háskólinn er stór og myndarleg bygging. Hann
hirk'Ur svokallað Stórtorg. Fyrir torginu miðju rís stór-
ge t',an’ °S gnæfir hún yfir bæinn og er eitt af því fyrsta, sem
Við c,1'lnn veitir athygli, er hann nálgast borgina sjóleiðis. —
arbyggrt°rgÍð erU aUk ^6SS margar fagrar °g stílhreinar stjóm-
ávarlnÍnearat^otnin hófst með því, að próf. Virkunen flutti
°g bauð fulltrúa velkomna. Þá flutti menntamálaráð-
6