Kirkjuritið - 01.04.1951, Síða 31

FÆKKUN PRESTA Á fSLANDI? 121
Þióðinni til tjóns. En þangað koma þeir aftur, til þess að
Joreggi hennar verði síður hætta búin: siðgæði og trú.
Þar sem viðurkennd er gagnsemi presta-
^ær feiðir. stéttarinnar, er aðeins tvennt til: Annað
hvort að leysa kirkjuna úr öllum tengslum
Vlð rikið og afhenda henni að fullu eignir hennar, eða
^eita henni sem þjóðkirkju þau starfsskilyrði, er hún
Parfnast. Fyrr nefnda leiðin hefir ekki verið farin. Var
®tt að klifa á henni jafnskjótt sem kirkjunnar menn
vaðust albúnir þess að fara hana. Hin leiðin er þá eftir.
S er það öllum Ijóst, sem fullan skilning hafa á starfi
kirk
Junnar, að sízt má draga úr því. Starfskraftar hennar
Urfa að aukast, bæði lærðra og leikra, og nýir starfs-
^ttir verða teknir upp miðað við þarfir tímans. Hafa
gar komið fram um það ýmsar skynsamlegar tillögur.
erður nú að vinna vel og viturlega að frumvarpi því um
?festakallaskipunina, sem leggja ber fyrir prestastefnu og
kirk;
kirk
JUráð og Alþingi í haust, og reyna að búa svo að
.iunni, að hún lýsi þjóðinni eins og viti á háskasamlegri
Slglingu hennar hin komandi ár, svo sem og hún hefir
aður
gjort öld af öld.
Það er um Islendinga líkt og aðrar þjóðir:
Kfistnin ein megnar að
eysa oss frá illu,
leiða oss úr villu.
Ásmundur Guðmundsson.