Kirkjuritið - 01.04.1951, Síða 36

126
KIRKJURITIÐ
1893 og vígðist þangað hinn 16. júlí sama ár. Ellefu dög-
um síðar, hinn 27. júlí, gekk hann að eiga heitmey sína,
Jóhönnu Eggertsdóttur Briem. Héldu ungu hjónin síðan
norður til prestakallsins. Lífsstarfið var hafið.
Eftir 10 ára þjónustu á Hálsi fékk séra Einar veitingu
fyrir Gaulverjabæ og þjónaði því kalli í 5 ár, eða til þess
er hann fékk veitingu fyrir Reykholti árið 1908. Þar var
hann prestur í 22 ár — til vors 1930.
Eftir að séra Einar lét af embætti, átti hann um skeið
heimili í Reykjavík. Var hann þá starfsmaður við Söfn-
unarsjóð Islands, þar til sjóndepra knúði hann til að láta
af því starfi. Fluttu þau hjón þá til Vilhjálms sonar síns
að Laugarbökkum, og þar andaðist séra Einar eins og
áður getur.
Ég er ekki kunnugur starfi séra Einars í prestaköllunum
tveim, er hann þjónaði fyrst. En glögg bending um ág®t
störf og kynni er sú rausnarlega minningargjöf, er sóknar-
böm hans úr Hálsprestakalli sendu konu hans að honum
látnum. Huggróin þökk sóknarbarna hefir þar varðveitzt
í hálfa öld.
1 grein, er ég skrifaði við andlát séra Einars, gat ég
um hina miklu vináttu og tryggðir, er hér í sóknum vsen
að finna til hans, konu hans og bama. Ég þarf þar engu
við að bæta öðm en því, að síðan sú grein var rituð, hafa
margir hér látið í ljós við mig, að ég hafi þar aðeins sagt
það, sem satt var.
Séra Einar Pálsson lagði aldrei hálfa hönd að verki-
Hann gerði allt vel. Hvort hann var í kirkju eða utan,
lagði hann sig allan fram. Bækur og skjöl embættisinS
hér báru vott um óvenjulega reglusemi og vandvirkni-
Þannig var um allt annað, er til hans kasta kom.
Ég sagði, að séra Einar, kona hans og böm hefðu notið
mikillar vináttu og tryggða hér í sóknunum.
En þau hjón og böm þeirra hafa launað ríkulega þa^
allt. Tvo sjóði stofnuðu þau hjónin við hverju kirkju i
prestakallinu. Ber annar nafn þeirra hjóna, hinn nafn