Kirkjuritið - 01.05.1957, Blaðsíða 10

200
KIRKJUBITIÐ
að oss prestunum sé það hverjum um sig algjörlega í sjálf-
vald sett, hvað börnin vita minnst um kristindóminn, þegar
þau stíga þetta skref. Biskup landsins hefir skrifað bréf um
þetta, en betur má ef duga skal, m. a. gefa sem fyrst út leiðar-
vísi um ferminguna, sem a. m. k. hafi að innihalda lágmarks-
kröfur um þekkingu barna við fermingu. Með starfsskýrslum
prestanna er biskupi aftur unnt að fylgjast nokkuð með því,
hvaða samræmi er í spumingum vor prestanna að því er tím-
ann snertir. Þótt hann sé ekki aðalatriði, varðar hann nokkru,
m. a. af því að í þessu efni er ekki hvað minnst komið undir
hinum persónulegu áhrifum, og þau verða vitanlega þeim mun
meiri, sem börnin ganga oftar til prestsins.
Að mínum dómi er fátt mikilsverðara og meira í húfi fvrir
kirkjuna en fermingarundirbúningurinn. Þar verður hún því
að gera strangar og ákveðnar kröfur til sjálfrar sín, ef vel á að
fara.
En jafnhliða því að umbæta fermingarundirbúninginn, get-
ur kirkjan, ef sameiginlegur og samstilltur vilji er fyrir hendi,
þokað fermingunni aftur í það horf að verða hátíðleg og eftir-
minnileg, en þó kostnaðarlítil kristileg hátíð. Merkileg heit-
binding og þáttaskil, sem minnzt er á hljóðlátan hátt innan
fjölskyldunnar án verulegra útgjalda og einskis samanburðar.
Almenningur vill færa þetta í slíkt horf. Menn rísa jafnan gegn
öfgunum. Það sést m. a. á því, að jarðarfararsiðirnir eru að verða
einfaldari á ný. Æ fleiri afþakka blóm og kransa, og sumar
shkar athafnir fara jafnvel fram í kyrrþey. Umtal manna gefur
í skyn, að prjál og óhóf í sambandi við fermingarnar er að
verða óvinsælt. Og þá er tími til að snúa við.
Endmmat
og endurnýjun.
Umræður um endurskoðun starfsaðferða innan kirkjunnar,
sakir breyttra þjóðfélagshátta, halda enn áfram í Sviþjóð, enda
næsta aðkallandi úrlausnarefni um allar jarðar. Prófessor Helge