Kirkjuritið - 01.12.1958, Blaðsíða 15

KIRKJURITIÐ
445
Skömm var viðdvölin í hinni israelsku Jerúsalem, aðeins gengið á Sions-
hæðina og stórhýsi K.F.U.M. skoðað.
í sólskinsbirtu kvöddum við hina blessuðu borg og héldum í átt til
strandar. Er nokkuð var komið á leið, dundi yfir sú ofboðs rigning, að
líkast var sem allar flóðgáttir himinsins hefðu skyndilega upplokizt. Svo
skein sólin á eftir í allri sinni dýrð. Margt var að sjá, sérkennilegt lands-
lag, sögulegar minjar, bylting í ræktun og alhliða framförum, tækninýj-
ungar alstaðar í jyjónustu atvinnulífsins. Svo renna bílarnir inn í Tel Aviv,
nýtízku borg með fögrum, skipulegum byggingum og breiðstrætum. Þar
er að finna eina tilkomumestu hljómleikahöll veraldar. Eftir nokkra við-
dvöl ókum við af stað og fyrst inn í gamla borgarhlutann í Jaffa —
Joppe, eins og borgin hét fyrrum, — Jivi næst alllangan veg til hinnar
fornu borgar með sína ágætu höfn — Cæsareu, en hana lét Heródes
Antipas byggja. Skoðuðum við rústir kastalans, er Púll postuli dvaldist í
sem fangi áður en hann fór til Rómaborgar — og létum hugann reika
um aldir aftur í tímann. En áfram skyldi halda og eftir tvo tima — eða
fjögurra stunda akstur frá Jerúsalem —• var komið til Haifa, hafnarborgar
Israels, en þar beið okkar farkosturinn, Brandur VI., er var dvalarstaður
okkar á milli þess, sem famar voru ferðir norður til Galileu. Aldimmt
var orðið, er við ókum eftir Karmelfjalli, og borgin Haifa breiddist út
í kringum okkur og fyrir neðan okkur, svo langt sem augað eygði. Glamp-
andi, endalaust ljóshaf í heitri og mjúkri kyrrð þessa austurlenzka kvölds.
Laugardagurinn 19. okt. rennur upp, sólskinsbjartur og fagur, eins og
aðrir dagar hér. Allir tygja sig til ferðar með mikilli eftirvæntingu, þvi
að nú er för heitið til Galíleu, til Nazaret og Genesaretvatns. Við ökum
í morgunkyrrðinni i gegnum Haifa, fyrst með sjó fram, svo ris landið
hærra, og eftir ljómandi vegi þjóta bílarnir i áttina til Nazaret. Svo birt-
ist hún — litla borgin, þarna uppi í hálendinu, og þar virtist mér austur-
lenzkt líf flæða sem þungur straumur um götur allar. Viðdvöl höfðum
við þarna ekki langa, en skoðuðum þó boðunarkirkjuna og hellinn, sem
álitinn er verið hafa dvalarstaður Jesú og fjölskyldunnar, þegar hitar
voru mestir. Á leiðum okkar þarna norður frá sáum við hina litlu ná-
grannabæi Nazaret, Kana, þar sem Jesú gerði sitt fyrsta kraftaverk, og
Nain, J)ar sem hann vakti upp son ekkjunnar. I báðum þessum bæjum
áttu heima vinir hans frá æskudögum. Og nú nálgumst við óðum hið
yndislega vatn umlukt fjöllum og hæðum, sjálft Genesaretvatnið, er ég
hafði alltaf þráð að líta, en aðeins séð í draumum mínum. Ávalar línur
og mildir litir mæta auga og hitamóðan hvílir yfir öllu. Mér verður í
samanburði hugsað til vatna heima, t .d. Skorradalsvatns og Þingvalla-